Obecnie niekwestionowana jest przydatność hiperbarii tlenowej we współczesnym świecie medycznym. Uwzględniając fakt, że po wyczerpaniu drugiego wydania monografii „Zarys medycyny hiperbarycznej zainteresowanie szeroko pojętego białego personelu, w tym lekarzy i fizjoterapeutów, tą formą terapii znacząco wzrosło - pojawił się pomysł kolejnego wydania. Okres 12 lat, który upłynął od poprzedniego wydania jest w nowoczesnej medycynie czasem długim. W tym bowiem czasie pojawiły się nowe możliwości terapeutyczne wykorzystujące wysoką prężność tlenu. W sposób szczególny dotyczy to palącego problemu społecznego, jakim są rany przewlekłe. Uzasadnieniem dla opracowania wydania uzupełnionego o ten problem niech będą dane przytoczone poniżej. Rany przewlekłe stają się coraz większym problemem, zwłaszcza starzejącego się społeczeństwa. Szacuje się, że w Polsce liczba osób cierpiących z tego powodu wynosi ok. 500 tys., a w Europie sięga 3 milionów. Często skutkiem ran przewlekłych kończyn dolnych, w tym stopy cukrzycowej, są amputacje kończyn dolnych. Niestety, w Polsce liczba amputacji jest prawie 10-krotnie większa, niż w krajach Europy Zachodniej. Poszukiwanie nowych metod umożliwiających poprawę gojenia ran przewlekłych oraz zmniejszenie liczby amputacji trwa od wielu lat. Do jednych z ważniejszych składników tych metod należy miejscowe zastosowanie hiperbarii tlenowej. Metoda ta jest skutecznym sposobem leczenia i stosowana jest w niektórych miejscach Polski, jednak zwykle w dużych komorach hiperbarycznych. Niestety, koszty takich komór i w konsekwencji ogólnoustrojowego leczenia hiperbarycznego są wysokie. Wymusiło to wykreowanie minikomór hiperbarycznych umożliwiających ulokowanie w nich tylko kończyny, które oprócz kilkukrotnie niższych kosztów terapii znakomicie poprawiają jej bezpieczeństwo. Kolejnym krokiem mającym na celu efektywniejsze zastosowanie hiperbarii miejscowej w leczeniu przewlekłych ran było połączenie jej z bakteriobójczym działaniem ozonu oraz terapią zmiennymi polami magnetycznymi i ledoterapią, czasem tradycyjnie nazywaną laseroterapią niskoenergetyczną. W ocenie piszącego te słowa, specjaliści od hiperbarii, zarówno inżynierowie, jak i w sposób szczególny lekarze, mogą włączyć się do działań mających na celu poprawę skuteczności leczenia ran przewlekłych, stopy cukrzycowej oraz odleżyn, a trzecie rozszerzone wydanie monografii może stanowić inspirację do tego typu aktywności. Prof. dr hab. n. med. dr h.c. multi Aleksander Sieroń Profesor zwyczajny Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie Konsultant Krajowy w dziedzinie angiologii Bytom, we wrześniu 2020 r.
1. Medycyna hiperbaryczna – rys historyczny 2. Medycyna hiperbaryczna 3. Medycyna hiperbaryczna – badania doświadczalne 3.1. Wpływ hiperbarii tlenowej na układ krążenia 3.2. Wpływ hiperbarii tlenowej na układ oddechowy 3.3. Wpływ hiperbarii tlenowej na układ ruchu 3.4. Wpływ hiperbarii tlenowej na układ trawienny 3.5. Wpływ hiperbarii tlenowej na układ moczowy 3.6. Wpływ hiperbarii tlenowej na ośrodkowy układ nerwowy 3.7. Wpływ hiperbarii tlenowej na układ endokrynny 3.8. Wpływ hiperbarii tlenowej na skórę i błony śluzowe 3.9. Wpływ hiperbarii tlenowej na komórki tkanki łącznej z uwzględnieniem układu immunologicznego i krwiotwórczego 3.10. Wpływ hiperbarii tlenowej na gojenie się ran 4. Medycyna hiperbaryczna – zastosowania kliniczne 4.1. Sprzęt stosowany w terapii hiperbarycznej 4.2. Zasady dotyczące budowy, eksploatacji oraz bezpieczeństwa użytkowania komór ciśnieniowych 4.3. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w kardiologii 4.4. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w pulmonologii 4.5. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w laryngologii 4.6. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w reumatologii, ortopedii i traumatologii 4.7. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w gastrologii 4.8. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w nefrologii i urologii 4.9. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w neurologii 4.10. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w endokrynologii 4.11. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w hematologii 4.12. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w dermatologii 4.13. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu oparzeń 4.14. Zastosowanie hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu odczynów popromiennych skóry 4.15. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania hiperbarycznej terapii tlenowej do stosowania hiperbarycznej terapii tlenowej 4.16. Podstawy medycyny nurkowej 4.17. Stany nagłe i ratownictwo z zastosowaniem terapii hiperbarycznej 4.18. Rola terapii hiperbarycznej w systemie ratownictwa medycznego 5. Zastosowanie hiperbarii tlenowej w skojarzonym leczeniu ran 6. Organizacja i finansowanie świadczeń z zakresu terapii hiperbarycznej w Polsce Skorowidz
Delivery policy
Security policy
Return policy
