Description
Z tego się nie wyrasta - kompendium ADHD ADHD to jeden z najpopularniejszych, najbardziej nośnych i najczęściej wyszukiwanych tematów w polskim internecie.
„Z tego się nie wyrasta. Kompendium ADHD” to pierwsza książka tego typu w Polsce, łącząca najnowszą światową wiedzę z doświadczeniami polskiego eksperta i stanowiąca odpowiedź na ogromne zapotrzebowanie czytelników.
Doktor Jarosław Jóźwiak, niekwestionowany autorytet w dziedzinie leczenia ADHD rozmawia z dziennikarką Iwoną Tarnowską-Ciosek o tym, czym jest ADHD, a czym na pewno nie jest, o metodach leczenia i radzenia sobie z tym zaburzeniem oraz ogólnie mówiąc o życiu z ADHD. Oboje z własnego doświadczenia doskonale wiedzą, o czym mówią, dzięki czemu książka nie jest długim i nudnym wykładem, ale zapisem fascynującej, wartkiej i dowcipnej rozmowy.
107 mitów o ADHD Jeśli chociaż raz, rozmawiając z kimś o ADHD, zdarzyło Ci się pomyśleć:: „nie mogę już słuchać tych bzdur, to ta książka jest dla Ciebie. Przekonań o ADHD jest mnóstwo. Niektóre są szkodliwe, inne irytujące, kolejne - po prostu głupie.
Dr. hab. n. med. Jarosław Jóźwiak zebrał 107 mitów, z którymi spotyka się najczęściej, a następnie, jeden po drugim je obalił.
Ta książka to skuteczne narzędzie do mierzenia się z niewiedzą.
Ta książka, która powinna trafić do każdego nauczyciela, rodzica i lekarza. Zamiast emocji - rzetelna wiedza, zamiast uprzedzeń - zrozumienie, zamiast mitów - fakty. To publikacja, która nie tylko edukuje, ale też przywraca godność osobom z ADHD. Dr hab. Jarosław Jóźwiak z ogromnym zaangażowaniem przesuwa świat w stronę większej świadomości, empatii i naukowej uczciwości.
Justyna Kopińska, dziennikarka, pisarka, laureatka Grand Press i European Press Prize
Żałuję, że przeczytałam tę książkę. Żałuję, że przeczytałam ją dopiero teraz, a nie kilkanaście lat temu, kiedy po raz pierwszy poznałam osobę z ADHD i - dzisiaj to już wiem - kompletnie nie rozumiałam, z czym się zmaga. Tak, ja również myślałam, że dziecko z ADHD musi być głośne i rozbiegane, że zaburzenie to występuje rzadko, że dotyczy głównie dzieci. Ta książka skutecznie wyprowadziło mnie z wielu błędnych przekonań. I to wyprowadziła tak, jak lubię najbardziej, posługując się danymi i odnosząc do badań naukowych.
Katarzyna Burda, dziennikarka naukowa Newsweek Polska
Ta książka jest nie tylko dla osób, którym wydaje się, że wiedzą, co to ADHD. Powinni po nią sięgnąć również zdiagnozowani. Zapewne dowiedzą się jeszcze czegoś o sobie. Porażająca jest ilość krążących mitów.
Kamil Wróblewski, dziennikarz TOK FM i Tuba FM
Książka dla każdego! Dla psychiatrów, którzy zajmuję się ADHD, dla psychiatrów, którzy wątpią, że ADHD istnieje, dla lekarzy rodzinnych, dla nauczycieli, dla dorosłych z ADHD, dla rodziców dzieci z diagnozą... dla wszystkich, którzy wiedzą, lub którym wydaje się, że wiedzą o co chodzi w ADHD.
Agnieszka Yilmaz, psychiatra
To książka, która rozwiewa najczęstsze nieporozumienia/nieścisłości/błędy w rozumieniu ADHD, opierając się na solidnych dowodach naukowych i rzetelnej literaturze. Krótkie, zwięzłe wyjaśnienia ułatwiają przyswajanie wiedzy, co sprawia, że lektura jest przyjazna nawet dla osób z ADHD, mogących dzielić ją na mniejsze etapy. Jako psycholog zajmująca się tym zagadnieniem, doceniam jej jasność przekazu.
Monika Waligórska, psycholożka dziecięca ADHD
Liczne bzdury na temat ADHD zostały zmiażdżone i wypunktowane zgodnie z aktualną wiedzę medyczną. Każdy mit znajduje weryfikację w bogatej literaturze, co czyni książkę publikacją zgodną z dowodami naukowymi. Ponadto autorka podjęła unikalny trud wyjaśnienia różnic między przyczynami ADHD, czynnikami wpływającymi na nasilenie objawów a ich konsekwencjami, co w przestrzeni medialnej jest najbardziej niezrozumiałym tematem, pełnym błędnych przekonań.
Agnieszka Sawicka, pediatrka lecząca ADHD
- Z tego się nie wyrasta - kompendium ADHD <
Rozdział I - Teoria i praktyka
1. Czym jest, a czym nie jest ADHD?
2. Dopamina rządzi światem
3. ADHD u osób dorosłych i u dzieci
Rozdział II - Diagnoza, leczenie i radzenie sobie z ADHD
1. Jak wygląda proces diagnostyczny?
2. Standardowe metody leczenia
3. ADHD a autyzm
4. Zaburzenia współistniejące
Rozdział III - Życie z ADHD
1. Emocje
2. Bałagan
3. Związki
4. Praca
Rozdział IV - Dobrostan bez leków
1. Dieta i ruch
2. Rutyna
3. Mindfulness i sen
4. Terapia
Indeks
107 mitów o ADHD Część I. MITY DOTYCZĄCE ADHD
1. ADHD to nowe zaburzenie
2. ADHD jest coraz więcej. Dawniej nie było takiego problemu
3. Dawniej nie było ADHD, wystarczyło „krótkie wychowanie
4. ADHD nie istnieje. To tylko wymówka dla złego zachowania
5. Twórca ADHD odwołał swoje odkrycie na łożu śmierci
6. ADHD jest wynikiem traumy
7. ADHD jest wywoływane przez cukier
8. ADHD zostało wykreowane przez koncerny farmaceutyczne
9. ADHD jest efektem (nad)używania nowych technologii/ gier komputerowych
10. ADHD jest wywołane przez brak aktywności fizycznej
11. ADHD jest wywołane przez zatrucie metalami ciężkimi
12. ADHD występuje tylko/przede wszystkim u chłopców
13. ADHD to normalny etap dojrzewania/z tego się wyrasta
14. ADHD to choroba psychiczna, którą. Należy leczyć
15. ADHD i ADD to dwa różne zaburzenia
16. ADHD to rzadkie zaburzenie
17. ADHD to zaburzenie rzadsze od spektrum autyzmu
18. Każdy ma ADHD/każdemu się czasem nie chce
Część II. MITY DOTYCZĄCE OSÓB Z ADHD
19. Osoby/dzieci z ADHD nie mogą się na niczym skupić
20. Jeśli ktoś jest w stanie oglądać filmy lub czytać książki, to nie może mieć ADHD
21. Dzieci z ADHD są/muszą być „rozbiegane
22. Jeśli dziecko nie jest nadaktywne, to nie może mieć ADHD
23. Z ADHD się wyrasta/w nastoletniości ADHD ustępuje
24. W podeszłym wieku nie można mieć ADHD
25. Osoby z ADHD są bałaganiarzami
26. Osoby z ADHD są zawsze impulsywne
27. Osoby z ADHD są nieodpowiedzialne
28. Osoby z ADHD nie mogą osiągnąć sukcesu w życiu
29. Osoby z ADHD mają niższą inteligencję
30. Osoby z ADHD są gadatliwe i głośne
31. Osoby z ADHD nie są w stanie się skutecznie uczyć
32. Osoby z ADHD nie znoszą stresu
33. Osoby z ADHD nie są w stanie dokańczać pracy
34. Osoby z ADHD nie są w stanie utrzymywać długotrwałych relacji
35. Osoby z ADHD są chude/szczupłe
Część III. MITY DOTYCZĄCE OBJAWÓW ADHD
36. Objawy ADHD nie obejmują sfery emocjonalnej
37. Objawy ADHD wyrażają się u wszystkich tak samo. Wszystkie osoby z ADHD mają takie same objawy
38. Objawy ADHD u kobiet i mężczyzn są takie same
39. Objawy ADHD w dzieciństwie i dorosłości są takie same
40. Objawy ADHD nie zmieniają się w krótkim czasie/ na przestrzeni dni, tygodni, miesięcy
41. Hiperaktywność objawia się bieganiem i wchodzeniem na drzewa
42. Zaburzenie integracji sensorycznej przemawia za spektrum autyzmu
43. Hiperfokus jest adehadową supermocą
Część IV. MITY DOTYCZĄCE ROZPOZNAWANIA ADHD
44. ADHD jest nadrozpoznawane
45. Do rozpoznania ADHD można/należy stosować badania obrazowe mózgu (tomografia, REZONANS)
46. Do rozpoznania ADHD może służyć badanie EEG
47. Do rozpoznania ADHD służą testy komputerowe
48. Do rozpoznania ADHD wystarczy wykonanie testu psychologicznego
49. ADHD można zdiagnozować wyłącznie w dzieciństwie
50. Procedura rozpoznania jest zawsze taka sama
51. Negatywny wynik testów oznacza brak możliwości postawienia diagnozy ADHD
52. ADHD nie można zdiagnozować przed 6. Rokiem życia
Część V. MITY DOTYCZĄCE LEKÓW NA ADHD
53. Leki na ADHD są niebezpieczne
54. Leki trzeba przyjmować całe życie
55. Stymulanty to nowe/słabo poznane leki
56. Leczenie ADHD oznacza konieczność przyjmowania leków
57. Leczeniem ADHD powinni się zajmować psychiatrzy
58. Tylko osoby z bardzo silnym ADHD wymagają leczenia
59. Leki na ADHD stymulują mózg
60. Leki na ADHD to narkotyki. Można się od nich uzależnić
61. Dzieci przyjmujące stymulanty na ADHD mają większe ryzyko uzależnień
62. Leki na ADHD zmieniają osobowość człowieka
63. Stymulanty wywołują zaburzenia snu
64. Leki na ADHD ułatwiają naukę każdemu
65. Przyjmowanie leków na ADHD to oszukiwanie/ułatwianie sobie życia
66. Leki na ADHD dawkuje się w zależności od masy ciała
67. Leki na ADHD pomagają tylko w szkole. Leki podaje się po to, żeby dziecko nie miało problemów w szkole
68. Zarejestrowane dawki są wystarczające do leczenia większości pacjentów
69. Stymulanty nie mogą być stosowane u osób z padaczką
70. Stymulanty nie mogą być stosowane u osób z tikami
71. Stymulanty nie mogą być stosowane u osób z chorobą dwubiegunową
72. Stymulanty nie mogą być stosowane u osób z zaburzeniem borderline
73. Stymulanty nie mogą być stosowane u osób z zaburzeniami lękowymi
74. Stymulanty nie mogą być stosowane u osób uzależnionych
75. Stymulanty nie mogą być stosowane w ciąży
76. Stymulanty odwadniają
77. W leczeniu ADHD stosuje się wyłącznie stymulanty
78. Najlepszym lekiem na ADHD jest amfetamina
79. Leki na ADHD są przeznaczone tylko dla dzieci
80. Leki na ADHD powodują, że człowiek będzie niższy
81. Leki na ADHD robią z ludzi zombie
82. Leki na ADHD zabijają kreatywność
83. Stymulanty wywołują psychozę
84. Leki na ADHD są niebezpieczne dla serca
85. Nie wiemy, jaki jest długotrwały wpływ leków na człowieka
86. Nie warto leczyć ADHD w (późnej) dorosłości
87. Leczenie ADHD prowadzi się za pomocą krótko działających stymulantów
88. Przyjmując leki (amfetaminowe) na ADHD, nie można prowadzić samochodu
Część VI. MITY DOTYCZĄCE PSYCHOTERAPII ADHD
89. Żeby wyleczyć ADHD, wystarczy się postarać. Nie trzeba przyjmować leków
90. W leczeniu ADHD nie stosuje się psychoterapii
91. Do wyleczenia ADHD wystarczy sama psychoterapia
92. Psychoterapia to jedyna forma oddziaływań psychologicznych w ADHD
93. Najlepszą formą psychoterapii w ADHD jest CBT
Część VII. MITY DOTYCZĄCE WYCHOWANIA DZIECKA Z ADHD
94. Aby pomóc dziecku z ADHD, wystarczy podać mu leki
95. Dziecko z ADHD wychowuje się tak samo, jak dzieci bez ADHD
96. ADHD u dzieci leczy się za pomocą terapii rodzinnej
97. Twarda ręka wystarczy do prawidłowego wychowania dziecka z ADHD
98. Terapia diałektyczno-behawioralna (dbt) jest stosowana tylko u dorosłych
Część VIII. MITY DOTYCZĄCE SUPLEMENTACJI W ADHD
99. W leczeniu ADHD należy stosować magnez
100. Stymulanty wypłukują magnez
101. ADHD można leczyć dietą
102. ADHD można leczyć za pomocą szafranu
103. ADHD można leczyć za pomocą różeńca górskiego
104. ADHD można leczyć za pomocą LSD
105. ADHD można leczyć za pomocą kawy
106. ADHD można leczyć za pomocą marihuany
107. ADHD można leczyć, ograniczając ilość spożywanych słodyczy