Czy psychoterapia jest skuteczną formą leczenia zaburzeń nerwicowych? Czy psychoterapia behawioralna jest skuteczniejsza w jednych formach zaburzeń nerwicowych, a psychodynamiczna w innych? Dlaczego prawie każda z prac badawczych dotyczących tego zagadnienia przynosi inną odpowiedź? Czy ma sens kultywowanie tradycji psychoterapii psychoanalitycznej, poznawczej, behawioralnej itp.? A może coś innego niż teoretyczne założenia decyduje o efektywności? Wyniki publikowanych tu badań zachęcają do krytycznej oceny powszechnie przyjmowanych poglądów i kreatywnego poszukiwania odpowiedzi na powyższe pytania. Pomogą w tym obszerne analizy współczesnych badań empirycznych, zwłaszcza dotyczących efektywności psychoterapii, także tezy proponujące nieco inne rozwiązania metodologiczne oraz odmienne niż przyjęte w ICD-10 spojrzenie na istotę zaburzeń nerwicowych. Czytelnik znajdzie tu inspirację do refleksji nad obecnym stanem wiedzy psychopatologicznej, a także teorią i praktyką psychoterapii.