Mięśniaki macicy

Szanowni Państwo!

Oddajemy do Państwa rąk monografię poświęconą najczęściej występującym guzom macicy, czyli mięśniakom. Ideą przewodnią niniejszej publikacji było kompleksowe przedstawienie prawie wszystkich zagadnień związanych z etiopatogenezą, symptomatologią, diagnostyką i leczeniem tych guzów. Okazuje się, że mimo powszechności występowania mięśniaków nie znamy jednoznacznych przyczyn ich powstawania. Wyniki badań z obszaru nauk podstawowych (biologii molekularnej, biochemii, genetyki i epigenetyki) oraz szeroko zakrojonych badań epidemiologicznych nie wyjaśniają mechanizmów powstawania tych guzów, a tym samym nie mamy do dyspozycji skutecznych metod prewencyjnych.
W zakresie szeroko pojętej diagnostyki mięśniaków macicy zwracam uwagę P.T. czytelników na rolę badań obrazowych, głównie USG i MR – w tej dziedzinie w stosunku do poprzednich dekad poczyniono znaczące postępy, co wynika zarówno z zastosowania nowych, bardziej precyzyjnych technologii, jak i z istotnego poszerzenia umiejętności personelu medycznego. Kilka nowości z zakresu nomenklatury, w tym m.in. klasyfikacja International Federation of Gynecology and Obstetrics (FIGO) oraz typowanie według Funakiego, przyczyniło się do większej standaryzacji metod diagnostycznych i usprawniło komunikację między diagnostami a leczącymi te guzy ginekologami. Miało to też oczywisty wpływ na wybór metody leczenia, a także na zakres ewentualnego zabiegu.
W podobnym duchu przebiegają zmiany dotyczące strategii postępowania. Częściej proponujemy i stosujemy skuteczne metody minimalnie inwazyjne (niekoniecznie operacyjne) w celu uniknięcia operacji o charakterze amputacyjnym (zasada save the uterus). W coraz bardziej świadomym społeczeństwie spełniamy w ten sposób oczekiwania naszych licznych pacjentek, które pragną otrzymać kurację jak najlepiej dostosowaną do ich osobistych potrzeb i preferencji, a jednocześnie racjonalną z medycznego punktu widzenia.
Mam nadzieję, że niniejsza monografia spełni Państwa oczekiwania poznawcze oraz przyczyni się do ewentualnej rewizji i zmiany dotychczasowych metod diagnostycznych mięśniaków, a także skłoni do rozważenia różnych sposobów oraz zakresu leczenia tej jakże powszechnej patologii, ku korzyści i zadowoleniu naszych pacjentek.

prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Baranowski