Z wprowadzenia Współczesna rzeczywistość charakteryzuje się ogromną zmiennością. Zmiana stała się nieodłącznym elementem kultury, życia społecznego, funkcjonujących rozwiązań organizacyjnych oraz działających w nich ludzi. Charakteryzuje się ciągłością i nieuchronnością. Często postrzegana jest też jako szansa na coś lepszego, bardziej dostosowanego lub funkcjonalnego. Ale nie brakuje też sceptycyzmu wokół zmiany, myślenia o niej jak o konieczności, presji, przymusie czy zaburzeniu poczucia bezpieczeństwa, destabilizacji lub zagrożeniu. Zmiany mogą mieć charakter ilościowy i jakościowy. Te pierwsze są mierzalne i wskazują na zmiany określonych parametrów różnych obiektów lub ich nasilenia w środowisku. Z kolei zmiany jakościowe wyłaniają nowe właściwości różnych zjawisk, procesów, nieobserwowane dotąd reakcje, zachowania ludzkie. Mają najczęściej charakter niemierzalny lub trudno mierzalny. Jedną z reakcji na zachodzące wokół jakiejś organizacji zmiany jest innowacja. Jednocześnie — jeśli jest odpowiednio wdrażana — przynosi zmianę w przestrzeni, w której jest wprowadzana. W literaturze przedmiotu innowacja jest łączona z takimi pojęciami jak nowa idea, nowość, wynalazek, ulepszenie, reforma, transformacja, wspomniana już zmiana oraz twórczość. Innowacje wpływają dziś na życie jednostek i całych społeczeństw, jego trwanie oraz jakość. Z uwagi na wdrożenie i przyjęcie mogą wywoływać różnorodne konsekwencje. Mogą być one pozytywne i negatywne. Innowacje stanowią celową, wymagającą wysiłku, wiedzy i zaangażowania aktywność osób — innowatorów, którzy z pełnym przekonaniem je generują i wprowadzają w życie. Proces wdrażania innowacji wymaga wytworzenia przyjaznej przestrzeni z uwzględnieniem finansowania, wsparcia materialnego i technologicznego, podjęcia działań organizacyjnych i kooperacyjnych (wewnątrz i na zewnątrz organizacji) oraz przygotowania ludzi do zaangażowania się w konkretne działania. Warto raz jeszcze podkreślić, że innowacja jest wysiłkiem zbiorowym i indywidualnym, mającym przynieść korzyści organizacji i jej społecznemu otoczeniu
Wprowadzenie — innowacyjność jako immanentna cecha rzeczywistości oraz wyzwanie dla jednostek i grup ludzkich Innowacje w terapii zajęciowej w Polsce — próba nakreślenia szkicu dla zmiany Zastosowanie robotów w opiece nad osobami starszymi Innowacje w rehabilitacji na targach REHACARE, Dusseldorf 2017 — raport Wspólna Inicjatywa Architektoniczna (WIA) Dostosowanie mieszkania dla osób z zaburzeniami funkcji poznawczych Emmaiis France jako przykład innowacyjnego podejścia w terapii zajęciowej Wykorzystanie gier i wirtualnej rzeczywistości w procesie usprawniania dzieci Nowak Pacjent użytkujący aparat słuchowy oraz zaimplantowany w prac}/ terapeuty zajęciowego Możliwości zastosowania kaossilatora w muzykoterapii Arteterapia oparta na uważności w pracy z osobami chorującymi na depresję Od doświadczania do zmiany życiowej. Na styku coachingu i terapii zajęciowej Innowacje w dydaktyce terapii zajęciowej w zakresie rozwoju osobistego studentów Superwizja w terapii zajęciowej Noty o autorach i autorkach
Comments (0)
Your review appreciation cannot be sent
Report comment
Are you sure that you want to report this comment?
Report sent
Your report has been submitted and will be considered by a moderator.