Z wprowadzenia Współczesna rzeczywistość charakteryzuje się ogromną zmiennością. Zmiana stała się nieodłącznym elementem kultury, życia społecznego, funkcjonujących rozwiązań organizacyjnych oraz działających w nich ludzi. Charakteryzuje się ciągłością i nieuchronnością. Często postrzegana jest też jako szansa na coś lepszego, bardziej dostosowanego lub funkcjonalnego. Ale nie brakuje też sceptycyzmu wokół zmiany, myślenia o niej jak o konieczności, presji, przymusie czy zaburzeniu poczucia bezpieczeństwa, destabilizacji lub zagrożeniu. Zmiany mogą mieć charakter ilościowy i jakościowy. Te pierwsze są mierzalne i wskazują na zmiany określonych parametrów różnych obiektów lub ich nasilenia w środowisku. Z kolei zmiany jakościowe wyłaniają nowe właściwości różnych zjawisk, procesów, nieobserwowane dotąd reakcje, zachowania ludzkie. Mają najczęściej charakter niemierzalny lub trudno mierzalny. Jedną z reakcji na zachodzące wokół jakiejś organizacji zmiany jest innowacja. Jednocześnie — jeśli jest odpowiednio wdrażana — przynosi zmianę w przestrzeni, w której jest wprowadzana. W literaturze przedmiotu innowacja jest łączona z takimi pojęciami jak nowa idea, nowość, wynalazek, ulepszenie, reforma, transformacja, wspomniana już zmiana oraz twórczość. Innowacje wpływają dziś na życie jednostek i całych społeczeństw, jego trwanie oraz jakość. Z uwagi na wdrożenie i przyjęcie mogą wywoływać różnorodne konsekwencje. Mogą być one pozytywne i negatywne. Innowacje stanowią celową, wymagającą wysiłku, wiedzy i zaangażowania aktywność osób — innowatorów, którzy z pełnym przekonaniem je generują i wprowadzają w życie. Proces wdrażania innowacji wymaga wytworzenia przyjaznej przestrzeni z uwzględnieniem finansowania, wsparcia materialnego i technologicznego, podjęcia działań organizacyjnych i kooperacyjnych (wewnątrz i na zewnątrz organizacji) oraz przygotowania ludzi do zaangażowania się w konkretne działania. Warto raz jeszcze podkreślić, że innowacja jest wysiłkiem zbiorowym i indywidualnym, mającym przynieść korzyści organizacji i jej społecznemu otoczeniu
Wprowadzenie — innowacyjność jako immanentna cecha rzeczywistości oraz wyzwanie dla jednostek i grup ludzkich Innowacje w terapii zajęciowej w Polsce — próba nakreślenia szkicu dla zmiany Zastosowanie robotów w opiece nad osobami starszymi Innowacje w rehabilitacji na targach REHACARE, Dusseldorf 2017 — raport Wspólna Inicjatywa Architektoniczna (WIA) Dostosowanie mieszkania dla osób z zaburzeniami funkcji poznawczych Emmaiis France jako przykład innowacyjnego podejścia w terapii zajęciowej Wykorzystanie gier i wirtualnej rzeczywistości w procesie usprawniania dzieci Nowak Pacjent użytkujący aparat słuchowy oraz zaimplantowany w prac}/ terapeuty zajęciowego Możliwości zastosowania kaossilatora w muzykoterapii Arteterapia oparta na uważności w pracy z osobami chorującymi na depresję Od doświadczania do zmiany życiowej. Na styku coachingu i terapii zajęciowej Innowacje w dydaktyce terapii zajęciowej w zakresie rozwoju osobistego studentów Superwizja w terapii zajęciowej Noty o autorach i autorkach
Komentarze (0)
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.