Zespół metaboliczny

W 1988 r. G. Reaven wprowadził określenie zespół X, którym objął hiperinsulinemię, insulinooporność, dyslipidemię, nadciśnienie tętnicze i chorobę wieńcową. W ciągu następnych dwóch dekad pojęcie to ewoluowało, by w końcu przyjąć nazwę zespół metaboliczny, którego częścią składową stała się otyłość trzewna. Na wagę problemu i konieczność szeroko zakrojonej interwencji jednoznaczni! wskazują dane epidemiologiczne. Zgodnie z nimi w polskiej populacji osób dorosłych częstość występowania zespołu metabolicznego wynosi około 20% i zwiększa się wraz z wiekiem, oznacza to, że w naszym kraju cierpi nań 5,7 miliona osób. Dlatego tak ważne jest pełne opracowanie tego tematu. Książka Zespół metaboliczny pod redakcją Profesora Artura Mamcarza jest cenna zarówno z punktu widzenia poznawczego, jak i, a może przede wszystkim, z punktu widzenia codziennej praktyki lekarskiej. Wartość tego opracowania podnosi fakt, że autorami rozdziałów są polskie autorytety w omawianych tu dziedzinach. Szczególną wartość mają rozdziały dotyczące problematyki często pomijanej lub traktowanej marginalnie w Innych opracowaniach.
Zespół metaboliczny powinien stać się codzienną lekturą nie tylko lekarzy specjalistów, lecz także wszystkich osób zajmujących się wdrażaniem programów ochrony zdrowia i dążących do poprawy stanu zdrowia społeczeństwa. Tak jak proste metody stosowane na podstawie historycznych już wyników badania Framingham Study wpłynęły na zmniejszenie ryzyka choroby niedokrwiennej serca, tak pełna znajomość istoty zespołu metabolicznego może zmniejszyć zagrożenie populacyjne. Z tego powodu uważam, że opracowanie Zespół metaboliczny pod redakcją Profesora Artura Mamcarza powinno być zalecane pracownikom służby zdrowia na każdym etapie specjalizacji.
Prof. dr hab. n. med. Jacek Dubiel