Psychoterapia między wiedzeniem a niewiedzeniem

„Wiedza o psychice pacjenta, procesach intrapsychicznych, psychopatologii oraz różnych metodach postępowania terapeutycznego stanowi fundament zawodowej kompetencji. Przyglądając się jednak z bliska, w jaki sposób owa wiedza i płynące z niej umiejętności praktyczne są obecne w gabinecie psychoterapeutycznym, odkrywamy, że niekiedy mądrość i skuteczność terapeuty polegają na czymś odwrotnym:: na niewiedzeniu, wahaniu się, wręcz lekceważeniu własnych myśli. Wtedy pojawia się pytanie:: Kiedy WIEM jest niezbędne, a kiedy potrzebne jest właśnie NIE WIEM?”
Fragment Wprowadzenia

„Mam głębokie przekonanie, że ta oryginalna, znakomicie napisana, erudycyjna, udokumentowana empirycznie, dotykająca istoty procesu terapeutycznego monografia powinna być podstawową lekturą zarówno dla młodych, rozpoczynających swoją drogę zawodową psychoterapeutów, jak i dla doświadczonych praktyków, nauczycieli psychoterapii i superwizorów. [...] Dostarcza ona bowiem teoretycznego i empirycznego materiału, który zmusza do przemyślenia, czym w istocie jest koncept diagnozy psychoterapeutycznej [...], jakie jest miejsce teorii w procesie poznawania pacjenta/klienta oraz na czym ma polegać rozwój psychoterapeuty, jak uczyć umiejętności korzystania z niewiedzenia, jak uczyć pozostawania w dialogu, a nie w jego pozorności, jak uczyć sztuki dialogu.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Józefik