Paradoks w psychoterapii

Terapię paradoksalną określa się często jako magiczną. Dlaczego? Ponieważ przynosi ona szybkie rezultaty i jest zaskakująco efektywna w pracy ze skłonnymi do oporu klientami indywidualnymi, małżeństwami i rodzinami. Na czym polega terapia paradoksalna? Pierwowzorem jest dla niej mechanizm podwójnego związania, ale w psychoterapii paradoksalnej terapeuta stosuje pozytywne podwójne wiązanie, które zawsze prowadzi do poprawy stanu pacjenta.
Autorzy piszą jasno i przejrzyście, z właściwym sobie poczuciem humoru. Określają jednoznaczne kryteria, kiedy wskazane jest stosowanie paradoksu, a kiedy należy go unikać, prezentują zwarty przegląd interwencji i technik paradoksalnych, wyjaśniają ich działanie na licznych przykładach z własnej praktyki terapeutycznej, zamieszczają także wypowiedzi pacjentów. Dają wskazówki, jak radzić sobie z terapeutożercami i terapiomanami. Zwracają także uwagę na konieczność dogłębnego treningu przed przystąpieniem do stosowania technik paradoksalnych. Poruszają problemy etyczne związane z nieumiejętnym stosowaniem tych metod lub ich nadużywaniem. Terapeuci znajdą w tej książce wiele nowych inspiracji, choć jej lektura będzie dla nich wyzwaniem i gimnastyką umysłową, ponieważ dobrze znane im pojęcia nabiorą nowego, wręcz przeciwnego znaczenia.
Autorów nie trzeba przedstawiać oczytanym czytelnikom. Obaj profesorowie są psychologami, doświadczonymi terapeutami. W okresie pisania tej książki pracowali w Uniwersytecie Stanowym w Georgii. Pierwsi uporządkowali i rozwinęli podejście paradoksalne. Wykazali skuteczność tej terapii w leczeniu depresji, psychoz i zaburzeń zachowania u dzieci.