Trzy cechy - przywiązanie cechujące się poczuciem bezpieczeństwa, elastyczność i umiejętność wychowywania dzieci mających poczucie bezpieczeństwa - są skorelowane ze zdolnością jednostki do refleksji nad własnym doświadczeniem. Te same trzy motywy organizują model terapii jako przemiany przez relację. W tym modelu relacja pacjenta z terapeutą jest podłożem zmian i ma pierwszorzędne znaczenie. Stanowi bezpieczną bazę będącą warunkiem koniecznym eksploracji, rozwoju i zmiany. Relacja jest także kontekstem, w którym terapeuta i pacjent po znalezieniu przestrzeni psychicznej dla tych doznań mogą starać się je zrozumieć. Jasne i przystępne opracowanie naukowe prezentujące najnowsze osiągnięcia w teorii przywiązania, intersubiektywności, neuronauki społecznej i uważności. Autor nakłada te mapy pojęciowe na praktykę terapii, by zapoznać z nią czytelnika i stworzyć nową wizję terapii. To lektura obowiązkowa dla psychoterapeutów pragnących pozostać na bieżąco w swojej dziedzinie oraz bogate źródło wiedzy dla uczących się klinicystów. dr Christopher K. Germer, Cambridge, Massachusetts Autor łączy najważniejsze odkrycia w dziedzinie teorii przywiązania z badaniami nad ich zastosowaniem w psychoterapii oraz skrupulatnie objaśnia i ilustruje przykładami klinicznymi złożone koncepcje naukowe. dr Peter Fonagy, University College London David Wallin dokonuje znaczącego kroku w kierunku spełnienia klinicznych obietnic teorii przywiązania. Jego praca to synteza, która powinna być obowiązkową i wdzięczną lekturą dla każdego psychoterapeuty. dr Daniel Goleman, autor książki Inteligencja społeczna Dr Davidi J. Wallin jest psychologiem klinicznym i psychoterapeutą prowadzącym prywatną praktykę oraz autorem wielu książek i artykułów.
1. Przywiązanie i zmiana CZĘŚĆ I. BOWLBY I JEGO NASTĘPCY 2. Podstawy teorii przywiązania 3. Mary Main: reprezentacje umysłowe, metapoznanie oraz Wywiad Przywiązania Dorosłych 4. Fonagy i jego następcy CZĘŚĆ II. RELACJE PRZYWIĄZANIA I ROZWÓJ SELF 5. Wielość wymiarów self 6. Odmiany doświadczeń przywiązania 7. Jak relacje przywiązania kształtują self CZĘŚĆ III. OD TEORII PRZYWIĄZANIA DO PRAKTYKI KLINICZNEJ 8. Doświadczenie niewerbalne a znane-niemyślane: droga do emocjonalnego rdzenia self 9. Postawa self wobec doświadczenia: zanurzenie, mentalizacja i uważność 10. Pogłębienie klinicznego wymiaru teorii przywiązania: intersubiektywność i perspektywa relacyjna CZĘŚĆ IV. WZORCE PRZYWIĄZANIA W PSYCHOTERAPII 11. Jak stworzyć tygiel rozwojowy 12. Pacjent zdystansowany: od izolacji do intymności 13. Pacjent zaabsorbowany: stwarzanie przestrzeni dla własnego myślenia 14. Pacjent zmagający się z nierozwiązanym doświadczeniem urazu: leczenie ran po urazie i stracie
Comments (0)
Your review appreciation cannot be sent
Report comment
Are you sure that you want to report this comment?
Report sent
Your report has been submitted and will be considered by a moderator.