Tematyka, którą zawiera tom, to:: dorosłość, późna dorosłość, starość i sędziwość, czyli fazy w biegu życia człowieka, w których coraz wyraźniej zza pytań dotyczących codzienności i jej problemów wyłania się niepokój egzystencjalny. Ludzkie, moje istnienie w jego przemijalności, zmienności, problem utraty, bilans życiowy, problem sensu – to tylko niektóre ze źródeł tego niepokoju. Problematyka psychologiczna wyznaczona przez te pytania dobitnie ujawnia niesamodzielność psychologii jako nauki szczegółowej. Stawianie określonych pytań i poszukiwanie na nie odpowiedzi sensowne i rzetelne jest jedynie wówczas, gdy znajduje oparcie w koncepcji człowieka jako bytu. Podstawowe pytania filozofii człowieka stają się w ten sposób naturalnym źródłem pytań formułowanych przez psychologię.
1. Wprowadzenie 2. Sytuacja egzystencjalna człowieka w wieku dojrzałym 3. Rozwój i kryteria dojrzałości osobowej 4. O wierności 5. Zobowiązanie 6. Problematyka filozofii jednoczącej u człowieka dorosłego 7. Doświadczenie absurdu jako przestrzeń integrująca świadomość egzystencjalną człowieka dorosłego z jego doświadczeniem religijnym 8. Cieniu odejdź w cień. O rzeczach, o których nie chcemy pamiętać 9. Czy twórczość jest wyrazem dojrzałości człowieka dorosłego? 10. Gry i zabawy człowieka dorosłego w świecie popkultury:: poglądy Rogera Caillois - pół wieku później 11. O czym nie można milczeć, o tym wciąż trzeba uczyć się mówić:: Podmiot wobec alternatywy mówić - milczeć 12. Maska w życiu człowieka dorosłego 13. Wymiary cielesności. Doświadczanie ciała w okresie starości 14. O stawaniu się twórcą - od ekspresji osobowości do dzieła Bibliografia