Chcielibyśmy apelować o to by praktykę psychoanalityczną traktować zarazem jako rdzeń działalności terapeutycznej, jak i jako niezbędny element psychoanalitycznego procesu badawczego Praktyka psychoanalityczna to sfera, w której następuje proces leczenia, i z której czerpie się wiedzę cenną z punktu widzenia heurystycznego. Podstawową i decydującą rolę w weryfikacji tej wiedzy - zarówno podstawowej jak i stosowanej - powinny odgrywać niezaangażowane bezpośrednio osoby trzecie. Badania psychoanalityczne, których dotyczy twierdzenie o nierozerwalnej więzi, mają charakter ograniczony:: wyniki tych badań służyć mogą jedynie odkrywaniu i formułowaniu wstępnych hipotez, a nie ich testowaniu. W codziennej, rutynowej działalności terapeutycznej analityk musi zadawać sobie pytanie, czy stosowana technika terapeutyczna sprzyja jednocześnie formułowaniu nowych hipotez, poszerzaniu wiedzy psychoanalitycznej i procesowi leczenia Ze względów metodologicznych pojedynczy analityk nie jest w stanie ogarnąć tej triady. Któż bowiem -jak to czynił Freud -śmiałby twierdzić, że nie tylko doszedł do czegoś nowego, lecz także - przestrzegając ściśle zasad analizy - wstąpił w najgłębsze czeluście i jednocześnie udowodnił, że znalazł sposób rozwiązania dalszych konfiguracji. Co więcej - zgodnie z credo naukowym Freuda - przyrost dającej się uogólnić, zobiektywizowanej wiedzy o powiązaniach psychicznych może - wręcz musi - doprowadzić do przyspieszenia procesu leczenia, pod warunkiem że wiedza ta zostanie w odpowiedni sposób przekazana podczas terapii. Naturalną konsekwencją postępu naukowego jest zatem w psychoanalizie terapia krótkotrwała. Aby móc zagłębić się w najbardziej ukryte warstwy umysłu i przeprowadzić analizę, która w krótkim czasie przyniesie korzystne rezultaty, trzeba mieć odpowiednie przygotowanie praktyczne i teoretyczne. Tylko wtedy można wykazać, że terapia stosująca interpretację pomaga również pacjentowi dowiedzieć się czegoś więcej o sobie. Samowiedza ta nie musi jednak wnosić niczego nowego do podstawowej i stosowanej teorii psychoanalitycznej. Jej wartość polega przede wszystkim na tym, że - wraz z innymi czynnikami - wpływa pozytywnie na proces leczenia
TOM I 1. Psychoanaliza:: stan obecny 2. Przeniesienie i relacja 3. Przeciwprzeniesienie 4. Opór 5. Interpretacja marzeń sennych 6. Wywiad wstępny i ukryta obecność osób trzecich 7. Reguły 8. Środki, sposoby i cele 9. Proces psychoanalityczny 10. Związek teorii z praktyki
TOM II 1. Historie przypadków i raporty terapii 2. Przeniesienie i relacja 3. Przeciwprzeniesienie 4. Opór 5. Interpretacja marzeń sennych 6. Od wywiadu wstępnego do terapii 7. Zasady 8. Środki, sposoby i cele 9. Proces psychoanalityczny:: terapia i wyniki 10. Zagadnienia specjalne
TOM III - Wprowadzenie - Opis kliniczny - Pierwsze sesje w świetle krytycznego komentarza - Przebieg terapii psychoanalitycznej - Ognisko i przeniesienie w przebiegu terapii psychoanalitycznej - Zmiany, cele terapii i cele życiowe - Literatura cytowana
Comments (0)
Your review appreciation cannot be sent
Report comment
Are you sure that you want to report this comment?
Report sent
Your report has been submitted and will be considered by a moderator.