Powikłania somatyczne jadłowstrętu psychicznego

W przebiegu jadłowstrętu psychicznego zależnie od fazy choroby i stopnia wyniszczenia, występują rozmaite zaburzenia somatyczne związane z różnym ryzykiem zagrożenia życia czy też powstania trwałych zmian w funkcjonowali i u wielu narządów. Niewiele osób, niezależnie od specjalizacji medycznej, pamięta, że jadłowstręt psychiczny związany jest z najwyższa śmiertelnością pośród wszystkich zaburzeń psychicznych, przy czym powodem takiej sytuacji są przede wszystkim wczesne i późne powikłania somatyczne tego zaburzenia a także nieprawidłowo prowadzona realimentacja.
Poważne zaburzenia metaboliczne pojawiają się przede wszystkim u pacjentów, u których w ciągu kilku miesięcy wystąpił znaczący ubytek masy ciała, a zwłaszcza u tych, którzy wymiotowali i/lub często przyjmowali środki przeczyszczające i/lub odwadniające. Takie zaburzenia stwierdza się również u pacjentów z długim okresem choroby, skrajnie wyniszczonych w wyniku restrykcji pokarmowych. U tych pacjentów obserwuje się przede wszystkim zaburzenia w funkcjonowaniu układu krążenia, rozmaite powikłania ze strony przewodu pokarmowego, zaburzenia czynności układu wydalniczego, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej, nieprawidłowości w zakresie układu krwiotwórczego, przejawy dysregulacji osi podwzgórze-przysadka-nadnercza z określonymi konsekwencjami hormonalnymi, stosunkowo częste specyficzne zaburzenia czynności wydzielniczej tarczycy, niespecyficzne zaburzenia układu immunologicznego oraz zaburzenia krzepnięcia i fibrynolizy. Późne powikłania to przede wszystkim:: obniżenie gęstości mineralnej kości (osteopenia i osteoporoza), zaburzenia kompozycji tkankowej, a także zmiany w strukturze (zaniki) i funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Przygotowana przez nas publikacja ma za zadanie przybliżenie czytelnikowi przyczyn i obrazu powikłań somatycznych jadłowstrętu psychicznego w oparciu o najnowszą literaturę oraz własne badania tych zagadnień