Standardy Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników
Niezamierzona bezdzietność stanowi poważny problem medyczny, społeczny i demograficzny. Powszechnie stosowana definicja, sformułowana przez Światową Organizację Zdrowia (World Health Organization - WHO), opisuje niepłodność jako niemożność uzyskania ciąży przez okres 12 miesięcy, mimo regularnego wspo´łżycia płciowego bez stosowania metod antykoncepcyjnych. Według szacunko´w problem dotyczy obecnie ok. 12-18% oso´b w wieku rozrodczym.
Niepłodność ze względu na swoją skalę i konsekwencje społeczne ma znaczenie nie tylko zdrowotne i psychologiczne. Stanowi ro´wnież istotny czynnik negatywnie wpływający na demografię i wskaz´niki makroekonomiczne, pośrednio więc i na dobrobyt całego społeczeństwa i stan finanso´w państwa [3-5]. Wydaje się, że mimo rosnącej świadomości społecznej, działań organizacji pozarządowych, stowarzyszeń pacjentów oraz grup wsparcia poziom merytorycznej wiedzy o przyczynach, diagnostyce i leczeniu zaburzeń płodności jest nadal niewystarczający. Co więcej, łatwo dostępne informacje są często niepełne, czasami wręcz nieprawdziwe lub też obciążone balastem ukrytych działań marketingowo-komercyjnych.
Mając na uwadze troskę o jakość opieki nad pacjentami oraz dążąc do maksymalizacji skuteczności prowadzonego leczenia, Polskie Towarzystwo Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskie Towarzystwo Ginekologo´w i Położniko´w (PTGiP) podjęły już w latach 2012 i 2018 decyzję o wypracowaniu własnych standardo´w postępowania z niepłodną parą. Rekomendacje te powstały na podstawie istniejących wytycznych największych światowych i europejskich towarzystw medycznych oraz organizacji ochrony zdrowia, a także aktualnej literatury przedmiotowej. Z´ro´dłem dodatkowej wiedzy były ro´wnież autorskie badania kliniczne, wnioski z wieloletniej praktyki klinicznej, uwarunkowania społeczne oraz obserwacje członko´w PTMRiE wynikające ze specyfiki postępowania z niepłodną parą w Polsce.
z Wprowadzenia