Książka Małgorzaty Młynarskiej i Tomasza Smereki to przykład ścisłej współpracy logopedy i psychologa. Dla lingwisty praca ta jest interesująca ze względu na swoją anatomię języka, ujawniającą się w tego typu terapii. W pewnym sensie można tu mówić o czymś w rodzaju rozwarstwienia języka, które to zjawisko nie występuje w normie rozwojowej. Z całą pewnością dokonanie dwojga autorów może być wykorzystane w pracy logopedów, pedagogów i psychologów aktywizujących mechanizmy mowy i myślenia dzieci oraz dorosłych dotkniętych zaburzeniami tych funkcji, a także służyć pomocą ich rodzicom i opiekunom. Jan Miodek