Psychogenne zaburzenia mowy

Książka przedstawia kilka nowatorskich koncepcji oraz opisuje autorskie metody diagnozy i terapii użyteczne w praktyce.

Porusza również drażliwe, bardzo ważne zagadnienia takie jak problem nieudanych terapii.

Co znajdziesz w książce?

• W pierwszej części przedstawiono istotę psychogennych zaburzeń mowy, wyjaśniono naturę psychogennego jąkania, mutyzmu, giełkotu, afonii oraz opóźnionego rozwoju mowy. Każdy z rozdziałów rozpoczyna się od prezentacji studium przypadku z komentarzem, który wprowadza czytelnika w konkretne zagadnienie.
• Druga opisuje proces diagnozowania psychogennych zaburzeń mowy w ujęciu międzynarodowych klasyfikacji DSM-5, ICD-11 oraz w podejściu systemowym.
• Rozdziały trzeciej części koncentrują się na różnych strategiach terapii, w tym również psychoedukację filmową i filmoterapię.
• W obszernym aneksie przedstawiono autorskie metody diagnozy psychogennych zaburzeń mowy, które są stosowane w praktyce.

Dla kogo jest ta książka?

• Psychologów
• Logopedów
• Lekarzy (psychiatrów, neurologów, pediatrów)
• Terapeutów

Kilka ciekawostek

• Psychogenne zaburzenia mowy to inaczej balbutologia, której nazwa pochodzi od łacińskiego słowa balbuties (jąkanie).
• Czy wiesz, że psychogenne zaburzenia mowy można wyleczyć?
• Mutyzm jest często mylony z nieśmiałością, a jąkanie z giełkotem.
• Należy odróżnić jąkanie wczesnodziecięce od rozwojowej niepłynności mówienia.
• Psychogenne zaburzenia mowy nie mijają samoczynnie .
• Sama psychoterapia nie wystarczy, by wyleczyć psychogenne zaburzenia mowy.
• Z zaburzeń mowy się nie wyrasta, lecz się w nie wrasta!
• Świadomość giełkotu (mowy bezładnej) jest niska wśród polityków, menedżerów, dziennikarzy, szkoleniowców, księży. Szkodzi to ich wizerunkowi i karierze.
• Lektura tej książki uchroni Cię przed korzystaniem z nieefektywnej terapii lub pseudoterapii!

Zobacz również

Monografia jest również doskonałym dopełnieniem książki „Afazjologia. Organiczne zaburzenia mowy”::