Książka niniejsza adresowana jest nie tylko do nauczających i studentów pracy socjalnej czy pedagogiki społecznej w Polsce. Jest ona w równej mierze adresowana do praktyków i do polityków nauki i badań. Jej lektura powinna - i tą nadzieją kierował się autor przy jej pisaniu - stać się inspiracją dla dalszego pozytywnego rozwoju pracy socjalnej jako dyscypliny akademickiej i profesji w Polsce i w Europie. Czytelnik znajdzie tu zarówno opis i analizy rozwoju zawodowego szkolnictwa wyższego i skutków tego rozwoju dla procesów akademizacji i profesjonalizacji w pracy socjalnej, jak i krytykę, zalecenia i propozycje konkretnych zmian ze strony samego autora. Dotyczy to w pierwszym rzędzie problemów akademizacji, badań i internacjonalizacji, gdzie autor jednoznacznie przyjmuje stanowisko za a nie przeciw