Psychologia poznania społecznego

Podręcznik omawia nowe idee w psychologii poznania społecznego. Analizuje najbardziej interesujące prądy myślowe w badaniach nad poznaniem społecznym oraz stojące za nimi założenia. Omawia podstawy poznania społecznego oraz poznanie społeczne w kontekście konstruowania rzeczywistości społecznej, motywacji i działania. Opisuje istotę zmiany w myśleniu o poznaniu społecznym, wskazuje konsekwencje tej zmiany dla opisu funkcjonowania człowieka w świecie społecznym oraz przewiduje kierunek, w jakim potoczy się rozwój tej dyscypliny. Autorzy poszczególnych rozdziałów przedstawiają własną, unikalną, wynikającą z dogłębnej znajomości dyscypliny, refleksję na temat społecznego poznania.
Mamy wrażenie, że psychologia społeczna (i jej centralny dziś nurt – psychologia poznania społecznego) po raz kolejny znalazła się na zakręcie – w sposób gwałtowny powstają w niej bąble nowego, często na skutek wewnętrznej ewolucji samej dyscypliny, nierzadko – z inspiracji płynących z odległych terenów (np. z teorii umysłu; z badań podstawowych nad rozwojem poznawczym i jego zaburzeniami; z teorii ewolucji lub neuronauki). Oczywiście, nie jesteśmy w stanie prześledzić w naszej książce wszystkich tych idei. Spróbujemy jednak wydobyć i scharakteryzować te przemiany, które sprawiają, że nowe social cognition tak bardzo różni się od klasycznego social cognition, będącego w istocie prostym rozszerzeniem paradygmatu teoretycznego i metod psychologii poznawczej na dziedzinę społeczną.
Chcielibyśmy między innymi pójść tropem Toma Ostroma, jednego z twórców dziedziny poznania społecznego, i zapytać na czym dziś polega poznanie społeczne? Czy zachowuje ono swoją suwerenność, czy też traci ją, ulegając redukcji do psychologii poznawczej lub neuronauki?
(Z Przedmowy)