Granice zgody: autonomia zasad i dobro pacjenta

Monografia Pawła Łukowa jest wybitną pracą z filozofii medycyny. Jest kompletna teoretycznie, śmiała, oryginalna i ma wyraźne konsekwencje praktyczne. Proponowana w niej metoda rozwiązania problemów pojawiających się w relacji lekarz-pacjent została przemyślana i opracowana w szczegółach. Jest przy tym na tyle ogólna, by we wszystkich istotnych kwestiach podjęcie konkretnych decyzji pozostawić samym zainteresowanym. W ten sposób autorowi udało się z powodzeniem pogodzić filozoficzny i medyczny punkt widzenia na relację lekarz-pacjent. Szczególne uznanie i podziw musi budzić fakt, że normatywne propozycje zostały poparte autorytetem Kanta oraz wielu spośród najlepszych autorów zajmujących się filozofią medycyny – z recenzji prof. dr. hab. Jacka Hołówki. Książka Pawła Łukowa jest pozycją wyjątkowo cenną i potrzebną. Problem granic zgody (pacjenta na określoną terapię) okazuje się sygnałem wywoławczym dla szerokiej gamy zagadnień obejmujących nie tylko moralność i etykę medyczną, ale także etykę zawodową w ogóle i filozofię człowieka, zwłaszcza zaś problemy dotyczące rozumienia jego autonomii. W tym kontekście przekonać się też można o pożytku wynikającym z wykorzystania etyki I. Kanta, zbyt pochopnie oskarżanej o nadmierny formalizm, który rzekomo czyni ją nieprzydatną w odniesieniu do praktycznych dylematów moralnego życia. Zdumiewa nie tylko erudycja Autora, ale bodaj bardziej jeszcze to, że nie zabija ona jego własnej myśli; raczej inspiruje Go do rzetelnej, zdyscyplinowanej dyskusji z poglądami odmiennymi – z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Szostka MIC.