Książka dostarcza informacji o Frommie jako terapeucie oraz technikach jego postępowania z pacjentami i ich psychicznym cierpieniem. Terapeutyczne metody autora nie charakteryzuje rozwlekłość i abstrakcyjność teorii ani tendencja do formułowania zróżnicowanych diagnoz dokonujących gwałtu na żywej psychicznej tkance pacjenta, ale zdolność do indywidualnego i niezależnego postrzegania podstawowych problemów człowieka. Humanistyczna postawa Fromma przenika jego poglądy na temat pacjenta i sposobów postępowania z nim. Nie postrzega on go jako kogoś pozostającego w opozycji; pacjent nie jest zasadniczo różną od niego osobą. Można dostrzec tu dogłębną solidarność pomiędzy osobą analityka i osobą analizowaną. Fromm traktuje pacjenta poważnie, ponieważ siebie traktuje poważnie. Umie analizować go poprzez reakcje przeciwprzeniesienia, jakie pacjent w nim wzbudza.
CZĘŚĆ I. PROCES ANALITYCZNEGO LECZENIA I CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE ZDROWIU PACJENTA 1. Krytyka Freudowskiego poglądu na czynniki sprzyjające leczeniu 2. Neurozy łagodne i złośliwe (wraz z historią przypadku neurozy łagodnej) 3. Czynniki konstytucjonalne i inne w leczeniu
CZĘŚĆ II. TERAPEUTYCZNE ASPEKTY PSYCHOANALIZY 4. Czym jest psychoanaliza? 5. Warunki wstępne analitycznego leczenia 6. Czynniki sprzyjające leczeniu 7. O relacjach terapeutycznych 8. Funkcje i metody psychoanalitycznego leczenia 9. Christiane:: historia przypadku wraz z uwagami dotyczącymi metod i rozumienia snów 10. Szczegółowe metody leczenia współczesnych nerwic charakteru Bibliografia