Hipoterapia - neurofizjologiczna gimnastyka lecznicza na koniu

Hipoterapia to metoda gimnastyki leczniczej na bazie neurofizjologii z udziałem konia. Jest to metoda zalecana przez lekarza, wykonywana zaś przez posiadającego stosowne kwalifikacje terapeutę-specjalistę gimnastyki leczniczej, na specjalnie przygotowanych do tego celu koniach. Metoda ta uznana została przez Niemiecki Związek Fizjoterapeutyczny - Centralne Zrzeszenie Terapeutów Specjalistów Gimnastyki Leczniczej (ZVK e.V.). Koń (hippos) służy jako pośrednik w terapii, przenosząc na pacjenta ruch w trakcie przemieszczania się stępem. Przebieg ruchu konia jest pokrewny chodowi człowieka. Duży koń przenosi na pacjenta w stępie od 90 do 110 wielowymiarowych impulsów ruchowych na minutę. Przetworzenie tychże rytmicznie oddziaływujących impulsów stymuluje odpowiedzi ruchowe, za pośrednictwem których - przy pomocy terapeuty - możliwe jest przeprowadzenie poprawnej fizjologicznie korekcji ruchowej. Dokonuje się to poprzez stymulację równowagi, regulację napięcia mięśniowego, koordynację, wzmocnienie mięśni i symetrię ruchów. Zespoły objawów dobrze reagujących na hipoterapię i rokujące poprawę to:: spastyczne i hipotoniczno-ataktyczne komponenty różnych obrazów chorobowych, jak również zaburzenia schematu ruchowego tułowia oraz funkcji głowy, ramion i nóg. Trening koordynacji tułowia w wybalansowanym siadzie w trakcie przemieszczania się w przód wraz z koniem w sposób typowy dla chodu człowieka daje możliwość optymalnego treningu chodu. Hipoterapia wskazana jest w przypadku neurologicznych zaburzeń chodu o różnej etiologii. Do najważniejszych należą tutaj:: u dzieci - skutki wczesnodziecięcego porażenia mózgowego, objawy neurologiczne pochodzenia pourazowego i pozapalnego, zaś u dorosłych - stwardnienie rozsiane oraz objawy neurologiczne pochodzenia pozapalnego, pourazowego i zwyrodnieniowego. Na szczególną uwagę zasługuje zaobserwowana u wszystkich pacjentów osobliwa i jedyna w swoim rodzaju psychiczna motywacja do współpracy w trakcie terapii.