Prawda o wypaleniu zawodowym

Wypalenie zawodowe zaczyna dziś osiągać rozmiary epidemii. Pracownicy wszystkich szczebli, zarówno wykonujący pracę fizyczną, jak i umysłową, czują się w swoim miejscu pracy zestresowani, niepewni, niezrozumiani, niedoceniani i coraz bardziej wyobcowani. Co można zrobić, by zatrzymać niszczące skutki redukcji, coraz częstszego korzystania z usług zewnętrznych (outsourcing) i restrukturyzacji?
Ta oryginalna i ważna książka obala powszechny mit, że to wyłącznie osoby, u których pojawia się wypalenie zawodowe są odpowiedzialne za swoje zmęczenie, gniew i postawę „mam to gdzieś”. Prawda o wypaleniu zawodowym wyraźnie pokazuje, że źródła problemu... leżą bezpośrednio na barkach organizacji.
Wypalenie jest tu traktowane jako oznaka poważnej dysfunkcji wewnątrz organizacji i mówi więcej o samej organizacji niż o jej pracownikach. Autorzy – autorytety w dziedzinie badań nad wypaleniem – kwestionują powszechne myślenie o wypaleniu i skupiają się na opisie, przewidywaniu oraz łagodzeniu problemu. Dają pracownikom, menedżerom i osobom kierującym organizacjami wytyczne, jak wyeliminować problemy organizacyjne leżące u podstaw wypalenia. Proponują nowy model zdrowia organizacji i dają konkretną receptę (obejmującą pomiar, ustalanie celów i techniki interwencji kryzysowej, a także zapobieganie wypaleniu w przyszłości), co wymaga jednak zarówno inicjatywy ze strony pracowników, jak i solidnej współpracy ze strony kadry zarządzającej. Gruntowna zmiana organizacyjna nie tylko załagodzi bieżący problem – pozwoli też liczyć na wzrost rentowności. Jedynie bowiem zaangażowani i oddani pracownicy pracują sprawnie i wydajnie przez długi czas.
To, co jest najciekawsze w tej książce dla badacza problematyki wypalenia zawodowego, to opracowanie koncepcji niedopasowania pracownika i środowiska pracy. [...] Autorzy prowadzą bardzo konsekwentny wywód i pokazują w kolejnych rozdziałach, jak organizacje powodują stres pracowników i zagrożenie wypaleniem, a następnie przedstawiają bardzo konkretnie i na przykładach sposoby radzenia sobie generowane przez jednostki, a także przez organizacje. Bardzo cenne jest podejście akcentujące promowanie zaangażowania w pracę i własny rozwój pracowników w dobrze zarządzanej organizacji. W książce zawarto również ogólne informacje o metodach diagnozy stanów niedopasowania i poziomów wypalenia zawodowego.
(Z recenzji prof. dr hab. Heleny Sęk)