Podziwiamy ludzi, którzy potrafią otwarcie i odważnie wyrażać swoje zdanie i preferencje, zachowując jednocześnie delikatność w stosunku do innych, nie urażając nikogo swoją szczerością, a zachęcając do podobnej otwartej postawy. Na tym właśnie polega asertywność. Jej istotą nie jest przebojowość czy stawianie na swoim, tylko jasne i stosowne do sytuacji porozumiewanie się z innymi oraz znajdowanie rozwiązań, które respektują potrzeby i prawa wszystkich zainteresowanych. Jest ona środkową ścieżką pomiędzy cierpiętnictwem (nieposzanowaniem własnych praw) a agresją (nieposzanowaniem cudzych). Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo Mam prawo - być traktowany z szacunkiem. - zmieniać zdanie. - popełniać błędy. - powiedzieć nie. - prosić o to, czego chcę. - być wysłuchanym. - wyrażać swoje uczucia i przekonania. - do przyznania się do niewiedzy. - do wyrażania gniewu. - zdecydować, że nie chcę postąpić asertywnie. - nie brać odpowiedzialności za odczucia innej osoby Asertywność nie jest stałą cechą osobowości, toteż nikt nie jest asertywny od urodzenia. Jest ona sposobem zachowania, który możemy opanować, a potem odwoływać się do niego w sytuacjach, w których uznamy to za właściwe.