Moje zainteresowania problematyką przeniesienia u dzieci wynikają z doświadczeń, które zebrałam w pracy klinicznej prowadząc terapię psychoanalityczną dzieci i młodzieży. Praca z pacjentem uwzględniająca analizę mechanizmów przeniesieniowych jest tym elementem, który odróżnia psychoterapię psychoanalityczną od innych form psychoterapii. O ile zjawisko przeniesienia w psychoanalizie czy w terapii psychoanalitycznej osób dorosłych posiada bardzo bogatą literaturę, o tyle nie jest mi znane żadne zbiorcze opracowanie dotyczące przeniesienia u dzieci i u młodzieży. W doniesieniach na temat przeniesienia w terapii dzieci występują kontrowersje dotyczące istoty tego zjawiska. Moja praca jest próbą analizy teoretycznej fenomenu przeniesienia w terapii psychoanalitycznej dzieci i młodzieży. Przedstawiam w niej, jak również oceniam krytycznie, zróżnicowane poglądy autorów na omawiany temat. Odwołuję się jednocześnie do materiału empirycznego, pochodzącego z prowadzonych przeze mnie sesji terapeutycznych z pacjentami dziecięcymi i młodzieżowymi. Analiza psychologiczna materiału klinicznego stanowi podstawę formułowanych tez i proponowanego przeze mnie własnego stanowiska wobec omawianych zagadnień.