Pisma Melanie Klein tom 4 - zapis analizy dziecka

Zapis analizy dziecka jest pozycją niezwykłą nie tylko w dorobku Klein, ale również w historii piśmiennictwa psychoanalitycznego. Nigdy przedtem, nikt nie opublikował tak dokładnego zapisu sesji psychoanalitycznych.
Właściwie każda z sesji dobrze obrazuje specyfikę pracy Klein, jej starania o to, aby w tym, co pacjent komunikuje podczas sesji, odnaleźć nieświadome fantazje, wywołane zarówno przez zdarzenia z przeszłości i konflikty związane z rozwojem, jak i przez aktualne zdarzenia zewnętrzne. [...] Opublikowanie tej pracy zapoczątkowało istotny zwyczaj szczegółowego studiowania zapisu sesji jako cennego źródła wiedzy o pacjencie i o sposobie pracy analityka.
Wojciech Hańbowski, ze Wstępu do wydania polskiego
Książka jest żywa. Ukazuje pracę Melanie Klein jak żadna inna. Przedstawia jej technikę, a także (poprzez dołączone uwagi) daje wgląd w pracę umysłu Autorki. Pokazuje też koncepcje teoretyczne Klein, wykorzystywane w procesie analitycznym. [...] Książka ta, będąca ostatnim dziełem Melanie Klein, jest godnym pomnikiem jej twórczego myślenia.
Elliott Jaques ze Słowa wstępnego
Melanie Klein (1882–1660) jest znana jako wybitna psychoanlityczka, twórczyni kierunku w psychoanalizie kładącego nacisk na relację z obiektem. Jej technika pracy z dziećmi, koncepcje nieświadomych fantazji, pozycji paranoidalno-schizoidalnej i depresyjnej przyczyniły się do nowego rozumienia wczesnych faz rozwoju dziecka. Miały również wpływ na rozumienie psychopatologii dorosłych i na analityczną technikę leczenia.