Lycopodium

Zanim wydamy wyrok na oziębłego dyktatora spróbujmy najpierw zrozumieć jego ból.
Spróbujmy poczuć jak bardzo czuje się samotny, słaby i bezradny wobec trudnych zadań, które jak sądzi musi spełnić.
Bo w rzeczywistości całe jego życie, to ciężka wałka o choćby odrobinę miłości czy po prostu akceptację. Być może brzmi to paradoksalnie, jeśli jednak zbadamy wnikliwie jego przeszłość dowiemy się, że doświadczenie życiowe nauczyło go, iż miłość jest kwiatem dostępnym tylko dła zwycięzców, iż będzie kochany wyłącznie wtedy, gdy na to zasłuży.
Ale zadania, które przed nim stawiano nie były łatwe, bo okoliczności życia nie są łatwe. Tak zrodziło się złudzenie, że nie jest w stanie sprostać stojącym przed nim wyzwaniom, a za tym poczucie niekompetencji i mniejszej wartości.
Ponieważ pamięta jak dotkliwy ból zadawano mu gdy ponosił porażkę, dlatego teraz wszystkie swoje siły kieruje do walki o zbudowanie i utrzymanie wizerunku siebie jako zwycięzcy. Przybiera maskę kompetentnego, wszystkowiedzącego dyktatora, by ukryć pod nią, przed światem, wewnętrzne odczucie słabości i niekompetencji.
Najbardziej dramatyczny w tym wszystkim jest fakt, że człowiek ten nie jest świadomy swojego złudzenia, gdyby był problem przestałby istnieć.