Jakość usług medycznych, mimo że intuicyjnie była brana pod uwagę od początków opieki nad chorym, stanowiąc podstawowy element etyki lekarskiej, dopiero w ostatnich dekadach ubiegłego stulecia uzyskała status jednego z fundamentów funkcjonowania systemów ochrony zdrowia w rozwiniętych krajach świata. Wprowadzono wówczas metody i narzędzia wcześniej testowane w sektorze produkcji, handlu i usług. Interesująca jest historia rozwoju podejścia zorientowanego na jakość w tym sektorze. Podstawy do systematycznego zapewnienia jakości opracowane zostały w latach pięćdziesiątych, niezależnie przez dwóch amerykańskich specjalistów od zarządzania:: W. Edwardsa Deminga oraz Josepha Jurana. Przeszli oni do historii jako twórcy procesu statystycznej kontroli, poszukiwania liderów przemian, szacunkowania kosztów jakości oraz kosztów jej braku, a w końcu stali się guru ruchu projakościowego. Opracowane przez nich podejścia zorientowane na jakość, nie doczekawszy się wdrożenia w przemyśle amerykańskim, wywołały rewolucję jakościową w Japonii. Z powodu tego grzechu zaniechania wdrożenia właściwej metody poprawy, do dziś cierpią na tym takie koncerny jak General Motors, wypierane z rynku przez Toyotę.