Choroby tarczycy a ciąża

Częstość występowania chorób tarczycy u kobiet w wieku prokreacyjnym jest obecnie wysoka, w krajach rozwiniętych szacowana na kilkanaście procent. Nieprawidłowa czynność gruczołu tarczowego jest najczęstszą przyczyną zaburzeń dotyczących szeroko rozumianej prokreacji. Tymczasem wiedza dotycząca tego zagadnienia nie jest wystarczająco rozpowszechniona, co powoduje zbyt późne diagnozowanie pacjentek, wydłużenie okresu niepłodności i powikłania dotyczące samej ciąży, z utratą ciąży włącznie. Wczesne rozpoznanie chorób tarczycy, a tym samym rozpoczęcie ich leczenia we właściwym momencie, zwiększa prawdopodobieństwo uzyskania ciąży i prawidłowego jej przebiegu. Odrębnym zagadnieniem jest potencjalny niekorzystny wpływ ciąży na przebieg niektórych chorób tarczycy lub na indukowanie nowych. Ponieważ wiele zagadnień dotyczących postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w chorobach tarczycy w ciąży nadal budzi kontrowersje, zalecenia zawarte w książce będą przygotowane w sposób informujący precyzyjnie o tym, które z rekomendacji są utrwalone i stanowisko naukowców wobec nich jest jednoznaczne, a które z kolei mają swoich zwolenników i przeciwników w związku z rozbieżnymi wynikami badań pochodzących z różnych ośrodków.
Wiedza obejmująca powyższe zagadnienia zostanie szczegółowo, ale jednocześnie w przystępny sposób przedstawiona w książce, która zgodnie z intencją redaktora ma być pomocna lekarzom praktykom różnych specjalności. Informacje zawarte w książce są kierowane głównie do specjalistów endokrynologów oraz lekarzy specjalizujących się w zakresie endokrynologii, do specjalistów oraz przyszłych specjalistów ginekologii, a także do lekarzy pierwszego kontaktu, ale będą one przydatne również dla chirurgów, pediatrów oraz przedstawicieli wszystkich tych specjalności, które zajmują się kobietami w wieku prokreacyjnym oraz mężczyznami, którzy planują ojcostwo.
Mam nadzieję, że przygotowywana przeze mnie książka pod tytułem „Choroby tarczycy a ciąża” będzie prostym, wygodnym narzędziem w rękach wszystkich tych lekarzy specjalistów i specjalizujących się, którzy wykonując swoją codzienną pracę, muszą podejmować decyzje diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące przyszłych mam albo mogą służyć głosem doradczym.
Małgorzata Karbownik-Lewińska