Książka G. Serfonteina Twoje nadpobudliwe dziecko. Poradnik dla rodziców to publikacja z pogranicza psychologii, pedagogiki i pediatrii. Autor jest z wykształcenia pediatrą i neurologiem. Studia wyższe ukończył w Toronto, od wielu lat pracuje w Australii w Royal Alexander Hospital w Sydney. Gordon Serfontein napisał tę książkę uwzględniając dwa rodzaje swoich doświadczeń:: jako ojca kilkorga dzieci oraz lekarza-pediatry, który dotychczas miał pod swoją opieką około 8000 małych pacjentów. Autor książki pragnie zwrócić uwagę czytelników, głównie nauczycieli, rodziców i lekarzy na grupę dzieci, u których pojawiają się już na początku edukacji szkolnej określone trudności w uczeniu się. Dotyczą one mówienia, czytania, pisania, umiejętności matematycznych oraz takich procesów poznawczych, jak uwaga czy pamięć. Wymienionym trudnościom towarzyszą zazwyczaj zaburzenia w zachowaniu dzieci. Ten typ trudności w Uczeniu się G. Serfontein nazywa ogólnie zespołem Niedoboru i Zaburzenia Uwagi. Jest to rodzaj deficytu rozwojowego, który obejmuje około 20% chłopców i 8% dziewczynek (badania prowadzone w Australii). Główne cechy analizowanego zespołu zaburzeń to:: - krótkotrwała uwaga - zwiększony poziom aktywności psychomotorycznej - impulsywność - brak koordynacji percepcyjnej - słaba pamięć krótkotrwała - problemy w kontaktach z rówieśnikami - zaburzenia snu - zmiany apetytu (niechęć do jedzenia lub objadanie się) - zaburzenia w mówieniu (ekspresji werbalnej) Istnieją dwie zasadnicze przyczyny analizowanych trudności w uczeniu się:: ograniczenia związane ze statusem społeczno-ekonomicznym rodziców oraz zaburzenia w rozwoju funkcji poznawczych (fragmentaryczne deficyty w funkcjonowaniu mózgu dziecka). W kolejnych rozdziałach książki Doktor Serfontein charakteryzuje wymienione wyżej cechy syndromu Niedoboru i Zaburzeń Uwagi. Następnie wskazuje na rodzaje trudności, jakie mogą pojawić się u dzieci dotkniętych tym typem zaburzenia rozwojowego. Końcowa część książki została poświęcona prezentacji sposobów oddziaływań terapeutycznych, które można podejmować w stosunku do zdiagnozo-wanych wcześniej zaburzeń w funkcjonowaniu dziecka. Książka G. Serfonteina nie jest akademickim podręcznikiem opisującym pewien rodzaj zaburzeń w funkcjonowaniu poznawczym i społecznym, występującym głównie u chłopców. Natomiast jest to z pewnością publikacja napisana przez autora o dużym doświadczeniu praktycznym w pracy z dziećmi, który rozumie ich problemy oraz wie, co odczuwają rodzice dzieci mających poważne trudności w nauce szkolnej. Jest ona skierowana właśnie do nich, a także do nauczycieli i lekarzy, a więc osób, które mogą wspomagać rodziców w rozpoznawaniu zaburzeń i podejmowaniu systematycznych oddziaływań terapeutycznych i reedukacyjnych. Odnosi się wrażenie, że autor pragnie zwrócić na to zjawisko (używa określenia ukryte kalectwo) uwagę wszystkich, którzy współtworzą środowisko społeczne dziecka i mają wpływ na jego edukację i rozwój. Książka została napisana przystępnie, klarownym i komunikatywnym językiem. Na końcu każdego rozdziału znajduje się krótkie podsumowanie w postaci spisu słów-pojęć o charakterze kluczowym, co dodatkowo ułatwia lekturę. Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że G. Serfontein ujmuje problematykę zespołu Niedoboru i Zaburzeń Uwagi w sposób kompleksowy. W polskiej literaturze psychologicznej i pedagogicznej często oddzielnie analizuje się takie zjawiska w rozwoju dziecka, jak dysleksja czy nadpobudliwość, natomiast autor książki ujmuje te problemy w szerszym kontekście. Zwraca uwagę na fakt, że na przykład specyficznym trudnościom w czytaniu towarzyszą określone zaburzenia w zachowaniu dziecka. Nie można więc koncentrować uwagi podczas terapii tylko na reedukacji danego zaburzenia poznawczego, ale również konieczne jest wsparcie rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka. Zamieszczone w książce propozycje ćwiczeń i działań terapeutycznych, jakie można podejmować z dziećmi, są interesujące i różnorodne. Będą stanowić cenną pomoc w organizowaniu pracy terapeutycznej z dzieckiem przez nauczyciela. Autor książki podkreśla, że wczesne zdiagnozowanie specyficznych trudności w uczeniu się może stanowić formę profilaktyki zaburzeń zachowania, które u starszych uczniów często prowadzą do patologii społecznych.
Wprowadzenie 1. Co tkwi w nazwie? 2. Co to za dziecko? 3. Skąd to się bierze? - Do czego to prowadzi? 4. Zwracanie uwagi 5. Aktywność - za dużo czy za mało? 6. Impulsywność - czy to mnie dotyczy? 7. Koordynacja - chwianie się i guzdranie 8. Mowa 9. Pamięć krótkotrwała - jednym uchem wpada, drugim wypada 10. Problemy osobiste - czarne czy białe? 11. Sen i apetyt 12. Trudności w uczeniu się 13. Podstawowe umiejętności - tradycyjne trzy R 14. Szkoła 15. Diagnoza i wykrywanie 16. Sposoby działania 17. Umiejętne postępowanie i inne trzy R (rutyna, regularność, repetycja) 18. Specyficzne zachowania 19. Zaburzenia koncentracji uwagi i rodzina nuklearna 20. Chłopiec to ojciec mężczyzny Dodatek. Wskazówki praktyczne oraz zabiegi terapeutyczne I. Trudności ze słyszeniem II. Trudności z widzeniem III. Trudności w poruszaniu się IV. Problemy z położeniem w przestrzeni V. Problemy z orientacją lewo/prawo VI. Nadpobudliwość VII. Rozpraszanie się oraz krótki czas koncentracji uwagi Podziękowania
Comments (0)
Your review appreciation cannot be sent
Report comment
Are you sure that you want to report this comment?
Report sent
Your report has been submitted and will be considered by a moderator.