Terapia zaburzeń mowy

Niniejszą pracę oddaję do rąk czytelnikó:: logopedów, lekarzy, psychologów, pedagogów oraz rodziców z nadzieją, że stanie się pomocna w terapii mowy osób dorosłych z afazją, głównie ludzi po wylewach i udarach oraz dzieci z dysfazją rozwojową i nabytą, a także z różnymi rodzajami opóźnień w rozwoju mowy na tle dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego. Książka adresowana jest nie tylko do profesjonalistów, ale również do rodziców dzieci, dlatego uznałam za konieczne używanie zarówno terminologii fachowej, jak definicji opisowych, których treść może być lepiej zrozumiała. W opracowaniu tym dzielę się z Czytelnikami swoimi doświadczeniami z wieloletniej pracy logopedy. Jeśli przedstawione przeze mnie opinie i propozycje ćwiczeń wywołają u Czytelnika refleksję - potwierdzenie ich słuszności lub kontrowersje, ja jako autorka osiągnę swój cel. Książka dzieli się na dwie części. Pierwsza - teoretyczna, poświęcona jest omówieniu wybranych zaburzeń mowy:: afazji i dysfazji dziecięcej oraz opóźnionemu rozwojowi mowy. W tej części pracy omawiam też kilka przypadków rozwojowej dysfazji dziecięcej, a także dzielę się refleksjami na temat tych zaburzeń mowy u dzieci. W rozdziałach poświęconych terapii rozumienia i ekspresji mowy informuję o założeniach teoretycznych leżących u podstaw różnych metod usprawniania mowy w przeszłości i obecnie, a także podaję praktyczne ogólne i szczegółowe wskazówki dla terapeutów mowy. W pierwszej części książki znalazły się również propozycje ćwiczeń aparatu oddechowego, fonacyjne-go i artykulacyjnego. U doświadczonego Czytelnika pewien niepokój może budzić umieszczenie tych ćwiczeń właśnie w pierwszej części opracowania, która ma charakter teoretyczny. Sensowniejsze byłoby zamieszczenie ich w drugiej części, lecz ta zawiera materiał obrazkowy. Następnym problemem budzącym wątpliwości Czytelnika jest nieraz różne, niespójne nazewnictwo. Pragnę jednak podkreślić, że mimo istnienia w poszczególnych towarzystwach naukowych osób i całych zespołów usiłujących ujednolicić terminologię, zagadnienie to jest dalekie od ostatecznego opracowania. Dlatego też postanowiłam zastosować się do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych. W części poświęconej terminologii szczegółowo wyjaśniam ten wybór. Druga część to materiał obrazkowy i językowy przeznaczony zarówno dla dorosłych, jak i dzieci, który jest jedynie pewną propozycją do indywidualnej terapii logopedycznej. Powinien być przez terapeutę traktowany jako zbiór pomocy do wyboru, który może być według potrzeb korygowany i uzupełniany ze względu na wiek i możliwości osoby usprawnianej.