Psychiatria jest dziedziną wiedzy medycznej zajmującą się chorobami psychicznymi i zaburzeniami czynności psychicznych człowieka. Czynności psychiczne są procesami zachodzącymi w ośrodkowym układzie nerwowym, mają one na celu regulację stosunków:: jednostka - otoczenie. Ich sprawność działania zależy od biologicznego stanu ośrodkowego układu nerwowego oraz od czynników psychologicznych i społecznych oddziałujących na jednostkę. Studenci opanowują wiedzę o rozwoju psychicznym człowieka i jego zaburzeniach oraz o neuro- i psychofizjologicznych mechanizmach regulujących zachowanie, Zapoznają się z psychopatologią ogólną, za pomocą której dokonuje się opisu objawów chorobowych oraz z psychopatologią szczegółową:: opisem chorób i zaburzeń psychicznych. Zdobywają też wiedzę na temat podstaw leczenia biologicznego, psychoterapeutycznego i rehabilitacji oraz regulacji prawnych chroniących zdrowie psychiczne, a także wiedzę z zakresu psychiatrii sądowej. Podstawowa wiedza o mechanizmach regulujących zachowanie człowieka, zagrożeniach w ich rozwoju oraz skutkach zaburzeń jest niezbędna lekarzowi ogólnemu - dzięki niej kształtuje on właściwe postępowanie wobec pacjenta i stosuje zasady higieny psychicznej. Ze względu na rozpowszechnienie chorób i zaburzeń psychicznych (dotykają one ok. 20% populacji) i ich znaczenie społeczne, lekarz ogólny powinien posiadać umiejętność wstępnego rozpoznania zagrożenia i właściwego kierowania chorego, szczególnie w stanach nagłych. Współwystępowanie zaburzeń psychicznych w wielu chorobach somatycznych wymaga także podstawowych umiejętności leczenia od lekarzy innych specjalności niż psychiatryczna. Lekarz ogólny powinien ponadto znać zasady profilaktyki i ochrony zdrowia psychicznego oraz umieć współpracować ze specjalistyczną opieką psychiatryczną i z psychologami klinicznymi.