Hemotransfuzja, autohemotransfuzja i hemodylucja sterowana w zastosowaniu klinicznym to pierwsza monografia dotycząca przetaczania krwi własnej dawców, która przedstawia zalety opracowanych i klinicznie zastosowanych metod oraz wskazania i przeciwwskazania do ich stosowania. Metody autohemotransfuzji i hemodylucji są najczęściej stosowane w kardiochirurgii, chirurgii ortopedycznej i urazowej, neurochirurgii i wszędzie tam, gdzie stosuje się krew. Często są jedynym rozwiązaniem w przypadku trudności z szybkim zdobyciem i dobraniem zgodnej krwi od dawców, a zabieg operacyjny musi być natychmiast wykonany ze wskazań życiowych. Leczenie i operowanie chorych bez krwi konserwowanej wielu dawców stanowi też profilaktykę przenoszenia chorób zakaźnych:: wirusowych (np. AIDS, WZW), bakteryjnych, grzybiczych, pasożytniczych oraz komórek nowotworowych od chorych z nierozpoznaną jeszcze chorobą nowotworową. Stosowanie tych metod pozwala też uniknąć powikłań immunologicznych, hemolizy znacznego stopnia, ostrej niewydolności oddechowe-krążeniowej, zaburzeń układu krzepnięcia i innych. Autohemotransfuzję i hemodylucję stosuje się też z powodów ekonomicznych oraz ze względu na wierzenia religijne chorych (np. Świadków Jehowy). Poszczególne rozdziały książki opracowane są przez wybitnych naukowców i znawców poruszanych zagadnień. Monografia ta powinna wzbudzić szerokie zainteresowanie wśród lekarzy zabiegowych, diagnostyków i wszystkich tych, którzy stosują krew w terapii leczniczej.