Współczesne mianownictwo anatomiczne

Wkrótce będziemy obchodzili półwiecze międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. nazywanego zwykle paryskim, odgrywającego dużą role w uporządkowaniu i ujednoliceniu nazewnictwa. W minionym okresie dokonywano w nim często licznych zmian dotyczących zarówno treści, jak i formy. Nie zawsze były one uzasadnione i potrzebne, a często sprawiały pewne kłopoty piszącym oraz czytającym prace anatomiczne. Niektóre nazwy zmieniano kilkakrotnie, a pewne powracały po jakimś czasie do swego pierwotnego brzmienia. Współczesne mianownictwo anatomiczne ma ułatwić korzystanie z różnych prac. w których stosowano miana z okresu przed ostatnimi zmianami nazewnictwa. Przy jego opracowaniu korzystano głównie ze wszystkich wydań Mianownictwa anatomicznego (8) i Nomina anatomica (9). Najnowsze zmiany międzynarodowych mian mogły być uwzględnione dzięki opracowaniu FCAT Terminologia anatomica (12). Występują w nim miana zarówno nowe jak też używane dotychczas, lecz nieco zmienione. zmiany dotyczą także pisowni, głównie mian dwuwyrazowych. Nazwy polskie pochodzą z dotychczasowych wydań Mianownictwa anatomicznego oraz ze Słownika mian anatomicznych (). jednak niektóre należało utworzyć. Współczesne mianownictwo składa się dwóch zasadniczych części. Pierwsza zawiera wyrazy stosowane w mianownictwie paryskim. Wyrazom odmiennym towarzyszą informacje dotyczące odmiany. Rzeczowniki występują w mianowniku liczby pojedynczej, po którym podana jest końcówka dopełniacza poprzedzona kreseczką. a po skrócie pl -w mianowniku liczby mnogiej, po którym jest także końcówka dopełniacza. Na zakończenie podany jest skrót nazwy rodzaju. Przy rzeczownikach zestawiono miana, w których występują one w pierwszym przypadku liczby pojedynczej bądź mnogiej. Pojedyncze wyrazy oraz. miana dwu- i wielowyrazowe wykorzystywane w mianownictwie paryskim, lec nie umieszczone w Terminologia anatomica (12) wyróżniano znakiem *. a gdy było to możliwe podawano przy nich obowiązującą obecnie nazwę. W drugiej części znajdują się międzynarodowe i odpowiadające im polskie miana anatomiczne dotyczące okolic ciała oraz poszczególnych układów. Nie znalazł się w niej nazwy punktów kraniometrycznych. części ciała człowieka, płaszczyzn i linii oraz większości mian ogólnych. Występują one w pierwszej części mianownictwa. Miana informujące o anatomicznej odmianie ujęte są w owalne nawiasy. Współczesne mianownictwo anatomiczne może służyć nie tylko studentom medycyny i lekarzom, lecz także wszystkim interesującym się anatomią człowieka.