Książka ta jest praktycznym, szeroko stosowanym przewodnikiem wskazującym, co powinien mówić terapeuta w ważnych momentach terapii, aby wspomagać proces zdrowienia i zmiany. Paul L. Wachtel wyjaśnia, dlaczego pewne komunikaty podawane podczas terapii są wyjątkowo skuteczne, podczas gdy inne, zasadniczo o tej samej treści, mogą się okazać niekorzystne dla terapii. Napisana przez świetnego klinicystę i wykładowcę książka ta wypełnia lukę istniejącą w literaturze fachowej i wielu programach kształcenia. Jest ciekawą lekturą dla psychologów klinicznych, psychiatrów, pracowników socjalnych, pielęgniarek psychiatrycznych oraz doradców. Może też służyć jako podręcznik psychoterapii na poziomie studiów magisterskich. Paul L. Wachtel należy do tych nielicznych badaczy i teoretyków psychoterapii, których publikacje znajdują natychmiastowe, bezpośrednie i silne przełożenie na moją praktykę kliniczną. Od dawna korzystam i zalecam korzystanie z tego doskonałego opracowania. Ogromnie się cieszę, że ukazuje się drugie, poprawione wydanie, które uwzględnia najnowsze osiągnięcia rozmaitych podejść terapeutycznych. Wachtel nie pisze zbyt ogólnie ani abstrakcyjnie. Sprawnie porusza się między różnymi koncepcjami teoretycznymi, wynikami badań oraz ich praktycznymi zastosowaniami, a swoje zasady ilustruje licznymi, zapadającymi w pamięć przykładami. Szczegółowo rozważa niuanse i subtelności wypowiedzi terapeuty kierowanych do pacjenta, sposób ich formułowania oraz kontekst relacji, w której w trakcie terapii są podawane interwencje. Publikacja ta jest lekturą obowiązkową dla praktykujących psychoterapeutów wszystkich orientacji. Dr Lewis Aron, dyrektor programu studiów podoktoranckich z zakresu psychoterapii i psychoanalizy w New York University Dr Paul L. Wachtel pracuje jako Dinstinguished Professor dla programu studiów doktoranckich z zakresu psychologii klinicznej w City College and the Graduate Center of the City University of New York.
WSTĘP ROZDZIAŁ 1. Leczenie mową – przemyślenia. Terapeuta także mówi 3 CZĘŚĆ I. PODSTAWY TEORETYCZNE I EMPIRYCZNE ROZDZIAŁ 2. Ciągła ewolucja psychoterapii. Rozwój i zbieżne zmiany podejścia psychoanalitycznego, poznawczo-behawioralnego, systemowego i opartego na doświadczeniu ROZDZIAŁ 3. Uwzględnianie więzi. Rosnące zainteresowanie teorią więzi, badaniami dotyczącymi więzi oraz ich implikacjami dla terapii ROZDZIAŁ 4. Psychodynamika cykliczna I. Błędne koła i produktywne cykle ROZDZIAŁ 5. Psychodynamika cykliczna II. Lęk, ekspozycja, interpretacja ROZDZIAŁ 6. Psychodynamika cykliczna III. Wgląd, relacja terapeutyczna i świat zewnętrzny CZĘŚĆ II. ZASTOSOWANIA I WSKAZÓWKI KLINICZNE ROZDZIAŁ 7. Wypowiedzi oskarżycielskie i wspomagające. Krytyka i przyzwolenie w dialogu terapeutycznym ROZDZIAŁ 8. Analizowanie – nie przesłuchiwanie ROZDZIAŁ 9. Budowanie na silnych stronach pacjenta ROZDZIAŁ 10. Afirmacja i zmiana ROZDZIAŁ 11. Przypisywanie i sugestia ROZDZIAŁ 12. Przeformułowanie, zmiana etykiety, paradoks ROZDZIAŁ 13. Odsłonięcie się terapeuty. Szanse i zagrożenia ROZDZIAŁ 14. Dojście do rozwiązania problemów pacjenta. Opór, przepracowanie i dojście do końca terapii POSTSCRIPTUM ROZDZIAŁ 15. Komunikacja w terapii par – Ellen F. Wachtel Bibliografia Indeks
Komentarze (0)
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.