Jedna z kluczowych publikacji z zakresu psychologii dziecka. Piaget poświęcił wiele lat badań teoretycznych i klinicznych, by znaleźć odpowiedź na pytanie, jak dziecko oddziela świat zewnętrzny od świata wewnętrznego, subiektywnego oraz w jaki sposób tworzy wizerunki świata w zależności od swojego rozwoju psychicznego. Jest to jeden z najważniejszych, ale też najbardziej trudnych tematów w psychologii dziecięcej. Omawia zatem rzeczywistość dziecięcego świata oraz budowanie przez nie podziału na siebie i świat zewnętrzny. Próbuje także zrozumieć, jak dziecko tworzy rzeczywistość i jej wizerunek oraz w jaki sposób go wyjaśnia. Uwagę poświęca dziecięcemu animizmowi, czyli myśleniu magicznemu o możliwościach oddziaływania na zjawiska naturalne, wierze w skuteczność zaklęć czy możliwości prowadzenia rozmów z roślinami i zwierzętami. Zajmuje się ponadto tematem wyjaśniania świata przez dziecko:: genezy przedmiotów, zjawisk przyrodniczych, człowieka i życia w ogóle, w charakterystyczny prosty i magiczny zarazem sposób.
CZĘŚĆ I. REALIZM DZIECIĘCY 1. Pojęcie myśli 2. Realizm nominalny 3. Sny 4. Realizm i źródła partycypacji
CZĘŚĆ II. ANIMIZM DZIECIĘCY 5. Przypisywanie świadomości rzeczom 6. Pojęcie „życia” 7. Powstawanie animizmu dziecięcego. Konieczność moralna i determinizm fizyczny
CZĘŚĆ III. ARTYFICJALIZM DZIECIĘCY I PÓŹNIEJSZE STADIA PRZYCZYNOWOŚCI 8. Pochodzenie ciał niebieskich 9. Meteorologia i pochodzenie wód 10. Pochodzenie drzew, gór i ziemi 11. Znaczenie i pochodzenie artyficjalizmu dziecięcego
DODATEK Przypis do rozdziału 4 dotyczący stosunków między wiarą w skuteczność a wiarą w magię Literatura cytowana Bibliografia Indeks nazwisk