Rokowanie chorych na nowotwory jest wypadkową działania wielu czynników, a jednym z ważniejszych jest prowadzenie postępowania diagnostyczno-terapeutycznego zgodnie z wytycznymi. Podstawą zaleceń postępowania powinny być wyniki badań naukowych, które muszą być prawidłowo zaplanowane i przeprowadzone zgodnie ze wstępnymi założeniami, a ustalone wnioski powinny dotyczyć rzeczywistych sytuacji klinicznych. Poprzednie wydanie opracowania Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego ukazało się w 2011 roku. W ciągu dwóch lat, jakie upłynęły od wydania wcześniejszej wersji wytycznych, pojawiły się nowe możliwości rozpoznawania i leczenia kilku nowotworów oraz w niektórych sytuacjach całkowicie zmieniły się lub uległy modyfikacji wzorce postępowania. Postęp dotyczył niejednokrotnie nowotworów o bardzo wysokich wskaźnikach zachorowalności, co ma szczególne znaczenie. Wspomniane okoliczności stanowią uzasadnienie przygotowania aktualnej wersji zaleceń. Autorzy mają nadzieję, iż publikacja będzie stanowić wartościowe uzupełnienie wiedzy lekarzy, którzy zajmują się rozpoznawaniem i leczeniem chorych na nowotwory.
Nowotwory nabłonkowe narządów głowy i szyi Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego Nowotwory płuca i opłucnej oraz śródpiersia Nowotwory układu pokarmowego Rak piersi Nowotwory kobiecego układu płciowego Nowotwory układu moczowo-płciowego Nowotwory układu wewnątrzwydzielniczego Czerniaki skóry Mięsaki kości Mięsaki tkanek miękkich u dorosłych Nowotwory o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym Nowotwory u kobiet w ciąży Leczenie systemowe chorych w podeszłym wieku Transplantacja krwiotwórczych komórek macierzystych Leczenie wspomagające Postępowanie w bólach nowotworowych Wszczepialne systemy dostępu naczyniowego do podawania chemioterapii („porty żylne”)
Dostawa
Płatność
Zwroty
