Torbiele obszaru szczękowo-twarzowego

Z recenzji dr. hab. n. med. Dariusza Adamka, prof. UJ::
„Cztery dziedziny medycyny, tj. stomatologia, patomorfologia, radiologia i laryngologia, oraz oczywiście reprezentujący je lekarze, a także studenci, to z pewnością gtówni adresaci prezentowanego podręcznika. Dla każdej z tych dyscyplin medycznych stanowić będzie on dzieto nie tylko konieczne do dobrego przygotowania się do egzaminu, czy to w trakcie studiów, czy tez specjalizacyjnego, ale będzie również referencyjną książką, do której sięgać będą lekarze w codziennej pracy. Szczególnym walorem książki jest to, ze w sposób całościowy i wystarczająco szczegółowy opisuje grupę jednych z najczęstszych zmian chorobowych będących obszarem współpracy chirurga stomatologa i szczękowo-twarzowego z patomorfologiem (. .) Dla pato-morfologa nieocenioną wartość podręcznika stanowi bogata oraz precyzyjnie opisana i omówiona mikroskopowa dokumentacja fotograficzna (. .).
Z recenzji prof dr. hab. Mansura Rahnamy::
„Podręcznik jest uzupełnieniem brakującego ogniwa w literaturze medycznej, i będzie służyć zarówno studentom, jak i lekarzom (. .) Książka ta potwierdza ogromną wiedzę oraz kliniczne kompetencje jej twórców, i jest wynikiem wielkiego doświadczenia Autorów, którzy mają za sobą wiele lat pracy naukowo-dydaktycznej w Uniwersytecie Jagiellońskim (. .) Zaletą książki jest niezmiernie szczegółowe potraktowanie podjętego tematu (. .) Bez wątpienia pozycja ta powinna wejść do kanonu literatury obowiązkowej do Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego, jak również do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego z zakresu chirurgii stomatologicznej i szczękowo-twarzowej (. .).
Z recenzji dr. n. med. Mariusza Szuty::
„Podręcznik przedstawia w sposób niezwykle uporządkowany i wyczerpujący aktualny stan wiedzy na temat podziału, patogenezy, epidemiologii, morfologii i obrazu klinicznego poszczególnych jednostek nozologicznych w tej grupie zmian patologicznych. Dokładnie omówione zostały również standardy diagnostyczne oraz metody leczenia, spośród których - co szczególnie ważne dla klinicysty - wyłania się zawsze metoda optymalna, uznana za leczenie z wyboru w danym typie torbieli. Tekst podręcznika został wzbogacony w skrupulatnie i adekwatnie dobraną dokumentację ikonograficzną obejmującą liczne mikrofotografie, radiogramy i zdjęcia kliniczne. Nie mam wątpliwości, że podręcznik ten jest pozycją ze wszech miar oczekiwaną przez studentów medycyny i stomatologii. Uważam również, że pozycja ta niezwłocznie powinna znaleźć się na liście literatury obowiązkowej do Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego oraz Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego z chirurgii stomatologicznej, chirurgii szczękowo-twarzowej, jak również patomorfologii i otolaryngologii (. .).