Psychologia różnic indywidualnych jest pierwszym polskim podręcznikiem z tej dyscypliny psychologii. Autor ujmuje różnice indywidualne w kategoriach względnie stałych i typowych dla jednostki tendencji i możliwości, mających status cechy. Te pierwsze wyrażają się w określonych zachowaniach i reakcjach. Dotyczy to osobowości, w tym temperamentu, oraz stylów poznawczych i stylów radzenia sobie ze stresem. Te drugie zaś ujawniają się przede wszystkim w postaci efektywności wykonywanych czynności i sprawności działań. Chodzi tu o inteligencję i zdolności. Stąd pojęcie cechy, także ujmowanej jako wymiar lub czynnik (osobowości, inteligencji) stanowi w tym podręczniku kontekst centralny. Wiele informacji znajdzie Czytelnik na temat podstaw biologicznych (fizjologicznych, biochemicznych i genetycznych) omawianych właściwości psychicznych. W przypadku inteligencji zaś, traktowanej głównie w aspekcie psychometrycznym, mowa jest ponadto o procesach poznawczych leżących u jej podstaw. Jednym z centralnych problemów poruszanych w tej książce jest funkcjonalne znaczenie inteligencji przejawiające się w różnych aspektach życia codziennego, a także rola temperamentu w funkcjonowaniu człowieka w warunkach trudnych (stresowych). Podręcznik kończy rozdział prowokujący Czytelnika do głębszych przemyśleń. Dotyczą one stosunku obiektywnie istniejących różnic indywidualnych do zasady równości społecznej i genetycznie zdeterminowanych możliwości człowieka. Ponadto porusza ona znaczenie i konsekwencje różnic indywidualnych w funkcjonowaniu społecznym człowieka.
Wstęp 1. Źródła, z których wyrosła psychologia różnic indywidualnych 2. Podstawowe kategorie służące do opisu różnic indywidualnych 3. Determinanty różnic indywidualnych:: dziedziczność i środowisko 4. Inteligencja:: definicje, struktura i procesy poznawcze 5. Mechanizmy poznawcze i biologiczne leżące u podstaw inteligencji 6. Rola adaptacyjna inteligencji w życiu codziennym 7. Osobowość jako zespół cech:: od Allporta do modelu wielkiej piątki 8. Teorie temperamentu koncentrujące się na dziecku 9. Teorie temperamentu koncentrujące się na człowieku dorosłym 10. Funkcjonalne znaczenie temperamentu i rola specyficznych dla niego mechanizmów biologicznych uczestniczących w regulacji wartości stymulacyjnej sytuacji i zachowań 11. Style jako konstrukty psychologiczne podkreślające istnienie różnic indywidualnych w sposobach funkcjonowania człowieka 12. Różnice indywidualne i wynikające stąd konsekwencje społeczne:: rozważania ogólne