W tej książce znajdzie czytelnik obraz współczesnego człowieka w obliczu zagrożenia chorobą -opis objawów i rodzajów nerwic, tło i przyczyny ich powstawania, analizę metod poznawania i leczenia - w ujęciu głęboko humanistycznym oraz pełnym zrozumienia dla tragizmu duchowego cierpienia. Wiele wskazuje na to, że współczesny «postęp» w rozumieniu zaburzeń nerwicowych jest -mówiąc oględnie - pozorny, że to, co napisał Kępiński, ma znacznie większą wartość dla klinicysty niż dzisiejsze podręczniki. Psychopatologia nerwic to bardzo szczególny podręcznik. Kępiński - racjonalista i empirysta -przedstawia w nim w lapidarnej formie i porządkuje wszystkie znane fakty, «twarde dane» dotyczące zakłóceń życia psychicznego, przeplatając opis dygresjami, konfrontującymi te informacje z elementami wiedzy o człowieku zaczerpniętymi z innych nauk. Tworzony w ten sposób kontekst nadaje tym faktom, wynikającym przede wszystkim z pojedynczych obserwacji nowy sens, osadza je w ramach ogólnej wiedzy o funkcjonowaniu człowieka i o zjawisku zwanym chorobą. Kępiński żył i działał w okresie, w którym wiele mówiło się o dehumanizacji medycyny, obwiniając o to rozwój technologiczny. Obecnie coraz wyraźniej zdajemy sobie sprawę, że ta dehumanizacja nasila się. Jest jednak związana przede wszystkim z podporządkowaniem leczenia regułom ekonomii, a nie z postępem technicznym. Humanistyczne przesłanie książki Antoniego Kępińskiego nie straciło swojej aktualności.