Nowoczesne metody stymulacji rozwoju ruchowego i uczenia się dzieci z trudnościami w nauce, nadpobudliwością psychoruchową oraz

W naszej pracy interpretujemy role odruchów jako neurofizjologiczne podstawy dla procesów ochronnych (strategia przetrwania) oraz dla uczenia się i zmian (strategia rozwoju). Obie funkcje odruchów są ważne i nasz mózg może realizować je tylko w sytuacji, gdy są one dojrzałe i integrowane. Odruchy niedojrzałe aktywizują cały czas reakcje obronne. Tylne partie mózgu zgodnie ze swoim zadaniem (zorganizowanie przetrwania), blokują proces świadomego rozumowania zachodzący w nowej korze. Prowadzi to do strachu zamiast ciekawości, ogranicza i hamuje wybory, obniża możliwości kontrolowanej koncentracji i rozszerzenia pola uwagi oraz motywacji uczenia się.
Odruchy to podstawa naturalnego uczenia. Obejmują one mechanizmy naturalnego, spontanicznego poznania i rozwoju. Oznacza to, że musimy rozwijać schematy odruchów, ułatwiać ich dojrzewanie i integrację z ruchami i nawykami wyuczonymi i kontrolowanymi (S. Masgutowa, 2002, 2003, 2005). Przeciwieństwem takiego podejścia jest tradycyjny model stosowany w medycynie, edukacji, psychologii oraz rehabilitacji. Zakłada on, że opóźnione, bądź nierozwinięte w swoim czasie odruchy należy hamować lub wygaszać, ponieważ przeszkadzają swoją aktywnością w kształtowaniu późniejszych nawyków i umiejętności oraz w rozwoju wyższych funkcji psychicznych.
Wygaszanie aktywnych odruchów, jak zakłada tradycyjny model rehabilitacji i psychologii zachowania, może dawać nieefektywne wyniki pracy. Często powoduje negatywne kompensacje, co jest niebezpieczne dla rozwoju. Przykładowo, odruch ssania, który nie został zaspokojony lub był uszkodzony neurologiczne będzie przejawiał swoją aktywność jeszcze długo po okresie jego przewidzianej integracji w ramach normy. Próba zastopowania lub wygaszenia go, nie spowoduje jego dojrzewania, w ręcz przeciwnie, pobudzi nieprawidłowe reakcje, które objawić się mogą np. gryzieniem kołnierza, długopisu, paznokci, a nawet bujaniem się lub innymi tikami nerwowy -mi. Neurokinezjologia proponuje metody i techniki wspomagania rozwoju odruchów i ich schematów, ich dojrzewania oraz integracji z ruchami i nawykami wyuczonymi i kontrolowanymi wykorzystując naturalne programy dane nam od przyrody.