Tajemnica lekarska i psychiatryczna a polski proces karny

„W polskiej literaturze prawniczej brakowało dotychczas opracowania monograficznego dotyczącego tytułowej problematyki, które ujmowałoby tak całościowo, ale jednocześnie syntetycznie trzy zasadnicze zagadnienia:: tajemnicy lekarskiej, tajemnicy psychiatrycznej w kontekście tajemnicy lekarskiej, oceny poprawności uregulowań w tym zakresie i oceny znaczenia tajemnicy psychiatrycznej w postępowaniu karnym. To zdecydowało o oryginalności rozprawy, ale również, co najistotniejsze, o jej merytorycznej wartości, umożliwiającej sformułowanie trafnych ustaleń końcowych i ocen oraz wniosków de lege ferenda dotyczących uregulowania tajemnicy, jak również znaczenia tej tajemnicy w polskiej procedurze karnej. Rozprawę kończy bardzo obszerna bibliografia, która wraz z przypisami powinna zachęcić każdego czytelnika do zgłębienia tytułowej problematyki. Publikacja w sposób komunikatywny i przejrzysty prezentuje rozważania sformułowane przez Autora znakomicie posługującego się językiem prawnym i prawniczym”.
Prof. zw. dr hab. Lech Krzysztof Paprzycki,
Katedra Prawa Karnego Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie,
Prezes Sądu Najwyższego kierujący Izba Karna (1999–2016)
„Fakt, że psychiatra jest równocześnie lekarzem, sprawia, że jasne określenie wzajemnej relacji tajemnicy lekarskiej i psychiatrycznej wymaga pogłębionej refleksji teoretycznej. Wynikające z niej ustalenia mogą mieć istotne znaczenie zarówno dla procesu stanowienia, jak i stosowania prawa. Należy dodać, że zagadnienie tajemnicy psychiatrycznej nie doczekało się do tej pory w polskiej literaturze prawniczej opracowania monograficznego. Publikacja Krzysztofa Michalaka zawiera wieloaspektowe rozważania dotyczące zagadnień, które tak kompleksowo nie były jeszcze poruszane w literaturze polskiej. Wykazuje istotne wartości poznawcze, a w zakresie wykładni przepisów dotyczących tajemnicy psychiatrycznej oraz propozycji ich zmian stanowi oryginalne rozwiązanie podjętego problemu naukowego oraz świadczy o umiejętności samodzielnego prowadzenia badań naukowych”.
Prof. zw. dr hab. Eleonora Zielińska, Instytut Prawa Karnego Uniwersytetu Warszawskiego, adwokat