Zasoby organizmu

Książka Autorów Fiodorowa, Kowelenowa, Loginowa i Riabczuk „Zasoby organizmu, z podtytułem „Nowe podejście do ustalania etiologii chorób i do metod ich leczenia, składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza obejmuje rozważania teoretyczne z dużą komponentą rozważań medyczno-filozoficznych na temat koncepcji zasobowej regeneracji organizmu. Autorzy umownie dzielą zasoby na:: komórkowe, biofizyczne i biochemiczne, przypisując im określone znaczenie w funkcjonowaniu organizmu. Ta ogólnoustrojowa koncepcja funkcjonowania żywego organizmu definiuje zasobowe podejście do zdrowia, a także do leczenia chorób. Choć tego rodzaju koncepcje naukowo-filozoficzne są dość rzadkie w naszym kręgu aktywności medycznej, w mojej ocenie zasługują one na wnikliwą analizę. Druga część książki, poświęcona możliwości wykorzystania mikrowibracji, koresponduje z przedklinicznymi i klinicznymi badaniami nad wpływem fal akustycznych na stan zdrowia pacjentów poddanych ich działaniu. W książce wymieniono wiele możliwości wykorzystania zabiegu fonowania, czyli oddziaływania fali akustycznej na tkanki żywego organizmu. Fonowanie, przez które Autorzy rozumieją terapię wibroakustyczną, wymaga jeszcze badań, które muszą być oparte o EBM, czyli medycynę opartą na faktach. Niemniej jednak uważam, że wykorzystanie metody wibracji akustycznej, która nie niesie zagrożeń dla stanu zdrowia, może być znaczące zwłaszcza z punktu widzenia rehabilitacji i fizjoterapii. Autor recenzji przypomina sobie początki stosowania zmiennych pól magnetycznych i światła niskoenergetycznego w medycynie, gdzie w tym początkowym okresie aplikacji medycznej producenci aparatury sugerowali, że te metody terapeutyczne kwalifikują się do leczenia całej grupy schorzeń. „Grzech młodości na temat wiedzy terapeutycznej, obejmujący zarówno farmaceutyki, jak i metody fizyczne, w wielu przypadkach sugeruje, że po odkryciu nowej metody mamy do czynienia wręcz z panaceum. Wieloletnie badania nad wspomnianymi metodami doprowadziły jednak, jak zawsze, do określenia udokumentowanych, odpowiednio dedykowanych obszarów medycyny. Wprowadzenie na polski rynek medyczny aparatury posługującej się wibroakustyką może być podstawą do rozszerzenia wiedzy medycznej w tym zakresie. Potrzebne jest jednak precyzyjne opracowanie zaleceń i możliwości stosowania wibroakustyki, szczególnie dla parametrów fal akustycznych generowanych przez aparat Vitafon. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości, po odpowiednim przebadaniu, metoda ta wzbogaci armamentarium medycyny fizykalnej.
Prof. zw. dr hab. n. med. dr h. c. Aleksander Sieroń