Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych

Podręcznik Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych napisano z myślą o nauczycielach szkół specjalnych dla dzieci lekko upośledzonych umysłowo, z wadami wzroku, zwadami słuchu.
Ze względu na nieco odmienne postępowanie i dobór treści nie uwzględnione zajęć z dziećmi głębiej upośledzonymi umysłowo oraz z dziećmi, u których występują schorzenia sprzężone, np. upośledzone umysłowo i jednocześnie z porażeniem kończyn, czy niewidome z upośledzeniem umysłowym, itd. Autorki wyszły z założenia, że podręcznik powinien być dostosowany do większości dzieci uczących się w szkołach specjalnych, natomiast praca z uczniami mającymi schorzenia sprzężone zawsze będzie wymagała od nauczycieli dodatkowej adaptacji i dostosowania zajęć do możliwości dzieci.
Opracowując gry i zabawy ruchowe dla dzieci z wadami wzroku nie dokonane podziału na niewidomych i niedowidzących; w praktyce bowiem takiego podziału w szkołach się nie dokonuje i powstają klasy łączone. Mimo różnych możliwość w zakresie orientacji przestrzennej zaproponowane gry i zabawy ruchowe są tak dobrane, aby były dostępne obu wyżej wymienionych grupom.
Metodyka nauczania gier i zabaw ruchowych dzieci z wadami wzroku jest taka sama, jak w przypadku dzieci widzących, natomiast nauczyciel zawsze musi pamiętać o zwięzłym i jasnym opisie słownym, a w przypadku niezrozumienia ruchu czy jego elementu o obserwacji dotykowej (nauczyciel wykonuje ruch, dziecko dotykiem określa położenie poszczególnych części ciała).
W podręczniku nie dokonano również podziału gier i zabaw ruchowych osobne dla dzieci niesłyszących, słabosłyszących i ogłuchłych. W szkołach bowiem są klasy łączone i wyżej wymienione dzieci uczą się wspólnie. Metodyka nauczania gier i zabaw ruchowych dzieci z wadami słuchu jest taka sama jak z dziećmi słyszącymi. Jedynie w początkowym etapie nauczania nauczyciel powinien posługiwać się krótkimi, prostymi zdaniami i jednocześnie używać języka migowego. W niektórych sytuacjach sygnalizację dźwiękowa zastępuje się sygnalizacją wzrokową. Gry i zabawy ruchowe zamieszczone w tej pracy mają swoje podstawy w popularnych i często cytowanych źródłach (Dziedzic i wsp. 1978, Trześniowski 1995 Bondarowicz 1996 i inne). Autorki częściowo modyfikowały i uzupełniały ww. pozycje, starając się w jak najtrafniejszy sposób zaadoptować je dla specyficznych grup uczniów szkół specjalnych. Spis pozycji, z których korzystano, umieszczono na końcu podręcznika. Mamy nadzieję, że książka ta pomoże nauczycielom w pracy i przyniesie duże radości poszkodowanym przez los dzieciom.