Schorzenia wątroby pozostają często nieme klinicznie aż do momentu ich znacznego zaawansowania i dlatego do rozpoznania uszkodzenia tego narządu oraz określenia jego typu zwykle konieczne są badania laboratoryjne. Najczęstszą na świecie przyczyną uszkodzeń wątroby są infekcje wirusami, które atakują głównie ten narząd i z tego powodu określane są mianem wirusów zapalenia wątroby. Zastosowanie badań serologicznych oraz testów opartych o analizę kwasów nukleinowych jest konieczne do udokumentowania ekspozycji oraz obecności zakażenia, służą one również do monitorowania leczenia osób zakażonych. Uszkodzenia wątroby mogą być spowodowane innymi licznymi chorobami, szczególnie zaburzeniami autoimmunologicznymi oraz wrodzonymi lub nabytymi zaburzeniami metabolicznymi. Badania laboratoryjne mają kluczowe znaczenie w rozpoznawaniu tych schorzeń, szczególnie w przypadku pacjentów, u których brak jest dowodów zakażenia wirusowego. Ponadto przyczyną uszkodzenia wątroby może być etanol i leki. Dla wykrycia tych potencjalnych czynników uszkadzających najistotniejsze znaczenie mają informacje kliniczne. Zalecenia przedstawione w poniższej monografii oparte są na danych, zawartych w publikacjach o wysokiej randze. Wartość naukową danych, które posłużyły do sformułowania poszczególnych zaleceń scharakteryzowano korzystając z kryteriów oceny zaadaptowanych przez Komitet ds. Wytycznych w Praktyce Medycznej Amerykańskiego Towarzystwa Badań Chorób Wątroby (AASLD), które przedstawiono w Tabeli 1.