DERMATOLOGIA - praktyka lekarza małych zwierząt

Serię podręczników Praktyka lekarza małych zwierząt z założenia ma wyróżniać praktyczne ujęcie określonej tematyki, oparte na kazuistyce klinicznej. Taki sposób zapoznawania się z postępami specjalistycznej wiedzy jest szczególnie ceniony przez klinicystów. Myliłby się jednak ten, kto w Dermatologii spodziewałby się nadmiernego uproszczenia czy wręcz spłycenia omawianych tematów. Autorzy, zajmując się opisem poszczególnych przypadków (trafnie ilustrujących określone choroby z działów dermatologii szczegółowej), pozornie tylko skupiają się na konkretnym zwierzęciu. Zawsze jest też przedstawiany, niejako przy okazji, szeroki przegląd współczesnej wiedzy (wynikającej ze specjalistycznego piśmiennictwa - vide zalecane lektury), dotyczącej zarówno omawianego przypadku chorobowego, jak i grupy chorób, którą on reprezentuje. Tym samym więc bezboleśnie, przy okazji praktyk ogólnych, zostaje przemycona najnowsza informacja, związana z postępem w rozpoznawaniu oraz leczeniu nieomal wszystkich chorób dermatologicznych. Mocną stroną podręcznika jest akcentowanie w każdym z zaprezentowanych przypadków prawidłowego toku dermatologicznego postępowania diagnostycznego (to samo dotyczy terapii), które kończy się postawieniem rozpoznań różnicowych. Przyswojenie sobie tej umiejętności gwarantuje w samodzielnie już wykonywanej pracy zawodowej uzyskiwanie satysfakcjonujących rezultatów i minimalizuje liczbę popełnianych błędów. Klinicystę szczególnie cieszy jakość szczegółów, z jaką autorzy przedstawiają wiedzę na temat prowadzonego leczenia. Informacje dotyczą zarówno konkretnie opisywanego przypadku, jak i innych, niezastosowanych w danym momencie, możliwości. Doskonałym uzupełnieniem praktycznej wiedzy jest bogata, trafnie dobrana ikonografia dermatologiczna, wyraziście ilustrująca przedstawiane w konkretnych chorobach szczegóły. Sprytnym rozwiązaniem, ułatwiającym zrozumienie istoty problemów patomechanicznych, jest zwięzłe, a zarazem przejrzyste przypomnienie praktykowi szczegółów anatomicznych, fizjopatologicznych czy immunologicznych, właściwie naświetlających omawiany przypadek. Cenne, oszczędzające czas klinicysty, jest przedstawienie najistotniejszych informacji w formie wyróżnionych kolorami ramek, jak też zestawianie ich w tabelach.
Wielokroć podręcznik czyta się przy pacjentach, w trakcie codziennej pracy (taki jest m.in. cel tej serii), posługując się nim przy wyjaśnianiu i naświetlaniu właścicielom zawiłych kwestii dermatologicznych. Taka wspólna lektura znacznie ułatwia współpracę z właścicielami zwierząt, gdy z zaskoczeniem odkrywają ilustracje i opis tego samego rodzaju zmian, które skłoniły ich do szukania pomocy u lekarza. Lekarz zaś, wielokrotnie w ciągu dnia posługując się książką, utrwala sobie, nie wiadomo kiedy, konkretną wiedzę, o czym praktycznie pomaga przekonać się dołączony w dodatkach test wielokrotnego wyboru. Szybkie odszukanie konkretnej informacji umożliwia stosowny skorowidz i ciekawe zestawienia tabelaryczne. Podkreślić też trzeba sumienność polskiego tłumaczenia, ściśle oddającego klinicznego ducha tej książki, jak też edytorską jakość podręcznika. Jestem głęboko przekonany, że istotnie przyczyni się on do spopularyzowania wiedzy dermatologicznej wśród lekarzy praktyki ogólnej, jak też zachęci wielu z nich do stania się w przyszłości weterynaryjnymi dermatologami.
Założyciel i pierwszy przewodniczący
Sekcji Dermatologów Weterynaryjnych
Polskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii
Małych Zwierząt
prof. dr hab. dr h. c. Zbigniew J.H. Pomorski