Skoliozy tzw. idiopatyczne

Skoliozy tzw. idiopatyczne - etiologia, rozpoznawanie zagrożeń. Nowa klasyfikacja (2001 -2004/2006). Nowe leczenie rehabilitacyjne i profilaktyka. Spostrzeżenia z lat 1995 - 2007.
W roku 1995 na Kongresie Ortopedycznym w Szeged po raz pierwszy Prof. T. Karski (foto) przedstawił poglądy na temat etiologii skolioz idiopatycznych. Wygłosił referat wskazujący, że skoliozy powstają wskutek wpływów biomechanicznych wynikających z istnienia przykurczu odwiedzeniowego prawego biodra lub jedynie ubytku addukcji. Różnica ruchów addukcji a także rotacji związana jest z zespołem przykurczów noworodków i niemowląt opisanym przez Prof. Hansa Mau z Tybingi jako Siebener [Kontrakturen] Syndrom.
W sierpniu 1996 Prof. T. Karski, podczas pobytu w Oskar -Helenę - Heim w Berlinie przedstawił etiologię skolioz tamtejszemu Zespołowi. Profesor Georg Neff — Kierownik Abteilung fur Technische Orthopadie, Dysmelie und Rehabilitation, Oskar - Helenę - Heim określił podaną etiologię jako so einfach (takie proste). Rzeczywiście przyczyna skolioz jest prosta.
W roku 1997 odkryto czynnik permanentnego stania na prawej nodze (przyczyna skoliozy II/A epg i II/B epg). W roku 2001 i 2004 sprecyzowano czynniki patogenetyczne trzech grup i czterech typów skoliozy:: S I epg, C II/A epg i S II/B epg oraz I III epg. W roku 2006 dokładnie opisano model ruchów bioder i wnikający stąd typ skoliozy. W roku 2007 wyjaśniono dlaczego dzieci niewidome nie mają skoliozy oraz opisano trzy pośrednie czynniki ze strony CUN wpływające na ew. późniejszy rozwój skoliozy. W I grupie rozwoju skolioz, u dzieci chodzących, a więc już od 2 - 3 roku życia przykurcz odwiedzeniowy prawego biodra wyzwala w czasie chodzenia deformację rotacyjną kręgosłupa. Umiejscowienie przykurczu odwiedzeniowego (często zgięciowo - odwiedzeniowego) po stronie przednio - bocznej prawego biodra, wyzwala kompensacyjne ruchy i przeciążenia, wyładowujące się w obrębie kompleksu, jakim jest:: miednica, kość krzyżowa i kręgosłup. Daje to pierwotną deformację rotacyjną, skrzywienie lędźwiowe, krzyżowo -lędźwiowe lub lędźwiowo - piersiowe lewostronne z równoczesnym (I epg) lub wtórnym (II/B epg) skrzywieniem piersiowym prawostronnym. Pierwszymi objawami skoliozy grupy I epg jest usztywnienie kręgosłupa, zanikanie wyrostków kolczystych Th7 - Thl2, płaskie plecy wskutek hipokifozy piersiowej, czasami lordotyzacja tej części kręgosłupa [Adams & Meyer — 1864, 1865; Renatę Tomaschewski & Barbara Popp 1992; Karski 1995-2007]. W II grupie etiopatogenetycznej skolioz istnieje jedynie ubytek przywiedzenia, to znaczy ruch ten w biodrze prawym jest znacznie mniejszy niż w biodrze lewym. Rozwój deformacji związany jest ze zjawiskiem permanentnego stania na prawej nodze (pkd). W skoliozach tzw. idiopatycznych nie ma zjawiska osłabienia mięśni, nie jest więc uzasadnione ich wzmacnianie.
Spostrzeżenia Autora wyjaśniły ponad wszelką wątpliwość, że ćwiczenia wyprostne (tzw. wzmacniające) są szkodliwe, powiększają skrzywienia i utrwalają przykurcz wyprostny kręgosłupa. Tym samym potwierdziły się obserwacje głoszone już przed laty przez profesora Stefana Malawskiego o szkodliwości ćwiczeń wyprostnych
Książka niniejsza oparta o obserwacje z lat 1995 - 2007 otwiera możliwości profilaktyki przyczynowej skolioz. Przyszłe pokolenia mają szansę rozwijać się bez deformacji ciała, bez skrzywień, bez garbu, bez oszpecenia, bez bólu, bez cierpień i bez negatywnych przeżyć psychicznych.