Psychofarmakologia u osób starszych

1. DEFINICJA WIEKU STARSZEGO (PODESZŁEGO) I FIZJOLOGIA STARZENIA SIĘ
1.1. Skład masy ciała
1.2. Ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy
1.3. Układ kostny
1.4. Układ mięśniowy
1.5. Skóra
1.6. Układ immunologiczny
1.7. Narząd wzroku
1.8. Narząd słuchu
1.9. Układ sercowo-naczyniowy
1.11. Układ oddechowy
1.11. Układ pokarmowy
1.12. Układ wydalniczy
2. RYZYKO CZĘSTSZEGO WYSTĘPOWANIA WYBRANYCH ZABURZEŃ W STARSZYM WIEKU
3. NAJWAŻNIEJSZE WSKAZÓWKI DLA LEKARZY PODSTAWOWEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ I INNYCH SPECJALIZACJI DOTYCZĄCE LECZENIA NAJCZĘSTSZYCH ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH W STARSZYM WIEKU
3.1. Postępowanie z osobą powyżej 65. roku życia z podejrzeniem depresji
3.2. Postępowanie z osobą powyżej 65. roku życia z podejrzeniem zaburzeń lękowych
3.3. Postępowanie z osobą powyżej 65. roku życia z podejrzeniem otępienia
3.4. Postępowanie z osobą powyżej 65. roku życia z bezsennością
3.5. Postępowanie z osobą powyżej 65. roku życia z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych
4. LECZENIE FARMAKOLOGICZNE W PRZYPADKU NAJCZĘSTSZYCH ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH U LUDZI STARSZYCH
4.1. Uwagi ogólne
4.2. Depresja
4.3. Zaburzenia lękowe
4.4. Deficyty funkcji poznawczych i otępienie
4.5. Nadużywanie substancji psychoaktywnych w starszym wieku
5. POZAFARMAKOLOGICZNE METODY LECZENIA PACJENTÓW GERIATRYCZNYCH
5.1. Techniki terapeutyczne pomocne w pracy i opiece nad osobami starszymi
5.2. Zachowania agresywne u starszych osób
5.3. Psychoterapia pacjentów w starszym wieku
5.4. Plan dla opiekunów
5.5. Ubezwłasnowolnienie