Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR

Jedną z najistotniejszych cech DSM-IV jest dostarczanie kryteriów diagnostycznych poprawiających rzetelność sądów diagnostycznych. Do szybkiego sprawdzania klinicysta może potrzebować niewielkiego, poręcznego podręcznika zawierającego wyłącznie klasyfikację (tzn. listę zaburzeń, postaci, uszczegółowienia i kody diagnostyczne), rozdziały opisujące sposób posługiwania się podręcznikiem i ocenę wieloosiową oraz zestawy kryteriów diagnostycznych. Mini-D został opracowany do używania wraz z pełną wersją DSM-IV. Właściwe korzystanie z niego wymaga znajomości opisów każdego z zaburzeń zawartych w zestawach kryteriów. Należy zaznaczyć, że w 2000 roku opublikowano oparty na dowodach naukowych poprawiony tekst DSM-IV, nazwany DSM-IV-TR dla odróżnienia od wydanej w 1994 roku wersji oryginalnej. Zmiany wprowadzone w kilku kodach diagnostycznych, odzwierciedlające uaktualnienia w systemie kodowania ICD-9-CM oraz poprawki w kilku zestawach kryteriów i kategorii bliżej nieokreślone wymusiły poprawione wydanie Mini-D.