Otorynolaryngologia praktyczna tom 1-2

Przedstawiamy PT. Czytelnikom podręcznik Otorynolaryngologia praktyczna, który ma pomóc lekarzowi w optymalnym wykorzystaniu danych uzyskanych z wywiadu chorobowego i badania. Zadaniem książki jest również ukierunkowanie procesu myślenia lekarskiego, a w związku z tym usprawnienie diagnostyki i leczenia.
Podręcznik jest przeznaczony dla ambitnych studentów medycyny, lekarzy specjalizujących się w otorynolaryngologii oraz lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Będzie też, jak sądzimy, użyteczny dla Koleżanek i Kolegów zajmujących się od niedawna tą dziedziną nauki.
Współautorzy są pracownikami Kliniki Otolaryngologii Akademii Medycznej w Warszawie:: Dr med. Magdalena Arcimowicz, Dr med. Jarosław Balcerzak, Dr med. Antoni Bruzgielewicz, Dr med. Piotr Chęciński, Dr med. Anna Domeracka-Kołodziej, Dr med. Anna Galewicz-Zielińska, Prof. dr hab. med. Teresa Goździk-Żołnierkiewicz, Dr med. Marta Held-Ziółkowska, Dr med. Iwona Gromek, Prof. dr hab. med. Grzegorz Janczewski, Dr hab. med. mgr inż. Krzysztof Kochanek, Prof. dr hab. med. Antoni Krzeski, Prof. dr hab. med. Barbara Maniecka-Aleksandrowicz, Prof. dr hab. med. Kazimierz Niemczyk, Dr hab. med. Ewa Osuch-Wójcikiewicz, Dr med. Katarzyna Pierchała, Dr med. Juliusz Piotrowski, Prof. dr hab. med. Bolesław Samoliński, Mgr logopeda Agnieszka Woźniak.
Współautorzy swoją pracę poświęcają wszystkim pracownikom Warszawskiej Kliniki Otolaryngologii, którzy tworzyli Jej historię w latach 1921–2005. Warszawska Klinika Otolaryngologii ma duże doświadczenie w opracowywaniu podręczników, które służą nauczaniu studentów naszej specjalności, są przydatne lekarzom przygotowującym się do zdobycia tytułu specjalisty oraz kolegom doświadczonym w zawodzie, którzy odczuwają potrzebę przypomnienia sobie wybranych wiadomości. Do historii przeszły podręczniki Feliksa Erbricha i Dionizego Zuberbiera wydane w dwudziestoleciu międzywojennym, pierwszy po wojnie wieloautorski podręcznik, którego inicjatorem i redaktorem był Antoni Dobrzyński, czy wielokrotnie wznawiany i modyfikowany podręcznik Jana Szymańskiego. Zadaniem każdego podręcznika jest próba przekazania lekarzowi praktykowi rad, w jaki sposób postawić właściwe rozpoznanie i podjąć odpowiednie dla danego przypadku działania lecznicze. Oczywiście żaden podręcznik medycyny klinicznej nie może być traktowany jak książka kucharska, w której podaje się gotowe przepisy na zasadzie:: Jak mam to zrobić?. Wiadomo, że około 30% pacjentów odwiedzających gabinety lekarzy rodzinnych wcześniej lub później wymaga konsultacji otolaryngologa. Chcemy więc, aby podręcznik ten wyszedł także naprzeciw potrzebom codziennej praktyki Kolegów — lekarzy rodzinnych. Żaden podręcznik nie może zawrzeć wszystkich informacji, zważywszy zwłaszcza na fakt nieustannego postępu wiedzy medycznej. Z tego względu zrezygnowaliśmy z podawania wybranego piśmiennictwa na rzecz informacji (patrz Aneks), jakimi podręcznikami w języku polskim Koleżanki i Koledzy dysponują. Postęp w zakresie wiedzy medycznej należy przede wszystkim śledzić systematycznie, czytając periodyki medyczne, zwłaszcza poświęcone zagadnieniom otolaryngologicznym. Podręcznik ten powstał dzięki wysiłkom zespołu Warszawskiej Kliniki Otolaryngologii. Poszczególne rozdziały opracowali Koleżanki i Koledzy w sposób szczególny interesujący się wybranymi tematami. Wszystkim składam wyrazy szacunku i wdzięczności za trud i czas poświęcone tej publikacji. Ostateczna ocena jej wartości i przydatności należy oczywiście do Czytelników.
Prof. dr hab. med. Grzegorz Janczewski