Alloplastyka stawu biodrowego

Mija 15 lat od pierwszej edycji broszury Mam sztuczny staw biodrowy. Poprawiona, druga edycja z 2002 roku wymagała kolejnej korekty, poszerzenia i uzupełnienia o nowe informacje.
Obecna publikacja jest w dużej mierze oparta na poprzednich i omawia kompleksowo problem choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego. Książka przedstawia możliwości leczenia zachowawczego i operacyjnego, prezentuje współczesne techniki operacyjne, przed- i pooperacyjne metody postępowania fizjoterapeutycznego oraz technologie inżynierskie - stąd konieczność zmiany tytułu. Zwracam również uwagę na niezmiernie istotne postępowanie pacjenta w życiu codziennym i przestrzeganie otrzymanych zaleceń. Część medyczna - tak jak w poprzednich wydaniach - została opracowana w oparciu o materiał własny Oddziału Ortopedii Specjalistycznego Rehabilitacyjno-Ortopedycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej we Wrocławiu, którym mam przyjemność kierować od 1980 roku. Wzbogacono ją o doświadczenia kolejnych lat, w których (poczynając od 1976 roku) dokonano wszczepienia ponad 3600 endoprotez stawu biodrowego, w tym wykonano ponad 560 znacznie trudniejszych zabiegów rewizyjnych wymiany endoprotezy.
Czytelnik znajdzie w tej książce odpowiedzi na większość pytań, które są kierowane do mnie przez lekarzy, fizjoterapeutów, chorych, ich rodziny oraz opiekunów, zarówno przed operacją, jak i po niej. Odpowiedzi te nie zawsze pokrywają się z informacjami, jakie można znaleźć w internecie, z którego korzysta coraz większa liczba zainteresowanych; wiadomości na forach często są mało precyzyjne i subiektywne.
Jednocześnie przypominam o wskazaniach i zaleceniach, jakie pacjent powinien otrzymać od lekarzy i fizjoterapeutów podczas pobytu w szpitalu. Aby uniknąć powikłań, należy pamiętać o nich od pierwszej doby pooperacyjnej i przez wszystkie kolejne dni nowego, bo bezbolesnego, życia.
Przekazując najistotniejsze wiadomości o rodzaju schorzenia, możliwości jego leczenia oraz omawiając szczegółowo postępowanie w okresie pooperacyjnym i sposób osiągania wyższej sprawności fizycznej w procesie długotrwałej nieraz rehabilitacji, mam nadzieję przyczynić się do szybszej adaptacji chorego do nowego, aktywniejszego sposobu życia. Proszę pamiętać, że podniesienie sprawności fizycznej, odstawienie leków przeciwbólowych, przespane bez bólu noce, chód bez istotnych ograniczeń, rozsądne uprawianie wielu dyscyplin sportu - to także większa sprawność intelektualna.
Omówienie podstawowej, aktualnej, mającej charakter interdyscyplinarny wiedzy w dość skondensowanej formie może być przydatne lekarzom pierwszego kontaktu, lekarzom rehabilitacji medycznej, fizjoterapeutom, a także studentom Akademii Medycznych, Akademii Wychowania Fizycznego oraz szkół fizjoterapii.
Przekaz informacji i zaleceń pomiędzy pacjentem a zespołem terapeutycznym, odbywający się w sposób zrozumiały, powinien zachęcić i zmobilizować chorego do czynnego współudziału w leczeniu. Od stopnia zaangażowania pacjenta zależy między innymi szybkość powrotu do pełnej sprawności oraz trwałość wyniku terapii.
Wspólna praca może okazać się wystarczającym gwarantem, że nasze zaangażowanie, cierpienie pacjenta, pieniądze podatników nie będą zmarnowane, a efekt końcowy w pełni je zrekompensuje.
Andrzej Pozowski